عفونت مزمن گوش میانی (اتیت میانی مزمن)
یکی دیکر از بیماری های گوش ، عفونت مزمن گوش میانی می باشد که به نکاتی در این مورد اشاره خواهیم کرد.
درصورت رها کردن بیماری به علت پارگی پرده گوش ، گوش میانی به طور مکرر در معرض عفونت حاد قرار می گیرد، و اگر این عفونت های حاد مکرر درمان نشود به تدریج منجر به عفونت مزمن گوش میانی می شود. در این مواقع پرده صماخ معمولا سوراخ است و ترمیم نشده است .
استخوانچه ها ی گوش میانی و کل فضای گوش میانی و حتی اطراف آن از قبیل استخوان ماستوئید و حتی حلزون گوش هم ممکن است درگیر شوند. عفونت مزمن گوش میانی به درمان مقاوم است و عوارض متعددی دارد. از جمله افت شنوایی انتقالی در حد متوسط به بالا و انتشار عفونت به مناطق مجاور گوش میانی.
با عفونت مزمن گوش میانی در این موارد استفاده از قالب ضد آب سیلیکونی در هنگام استحمام توصیه می شود که از ورود آب حتی به میزان بسیار کم به فضای گوش میانی جلوگیری شود و احتمال عود عفونت کاهش یابد. قالب محافظ آب کاملا متناسب با شکل مجرای گوش ساخته می شود(قابل تهیه درکلینیک های شنوایی)
اما توصیه مهم در اتیت میانی مزمن ، مراجعه به متخصص گوش و حلق و بینی است.
اقدامات تشخیصی
شامل معاینه دقیق،انجام تست های ادیومتری (سنجش شنوایی)و تمپانومتری(بررسی وضعیت گوش میانی )و رادیوگرافی می باشد.
درمان
درمان دارویی شامل تجویز آنتی بیوتیک های خوراکی و موضعی جهت کنترل ترشح گوش است و درمان جراحی به منظور کنترل عفونت و جلوگیری از عوارض جدی،ترمیم پرده صماخ و باز سازی مکانیسم شنوایی آسیب دیده است.