مارس 19, 2024 بیماری های گوش
https://www.samakneda.com/wp-content/uploads/2017/03/highloud.jpg

ممکن است کم شنوایی در اثر سرو صدای زیاد نیز ایجاد گردد.

صدای بلند و طولانی مدت می تواند به سلول های ظریف مژکدار حلزون شنوایی و پایانه های عصبی در گوش داخلی آسیب برساند و در نتیجه فرد دچار کم شنوایی حسی عصبی دائمی و غیر قابل برگشت گردد.این کم شنوایی می تواند همراه با وزوز(صدای سوت و زنگ و ..) در گوش باشد. قرار گرفتن در معرض سر و صدای زیاد مهم ترین عامل کم شنوایی است چرا که معمولا افراد اصول ایمنی را رعایت نمی کنند.در حالی که این کم شنوایی براحتی قابل پیشگیری است.

کم شنوایی ناشی از اصوات بلند یکی از نگرانی های جدی نظام سلامت هر کشور محسوب می شود  که دامنه آن روز به روز گسترش می یابد. طبق آمار های جهانی۳۰% افراد شاغل در محیط های صنعتی به درجاتی از کم شنوایی مبتلا هستند.


نوع صدا شدت صوت (دسی بل)
مکالمه عادی ۶۰ – ۶۵
خیابان شلوغ ۷۵ – ۸۵
کامیون ۹۰
اره برقی یا جت اسکی ۱۰۰
موتور سیکلت ۱۰۰
بعضی اسباب بازی ها ۱۰۰
کنسرت خیلی پر سرو صدا ۱۰۵
موزیک بلند در هندزفری ۱۲۰
مته ۱۲۰
شلیک گلوله در فاصله چند متری ۱۴۰

افرادی که با موقعیت های ذیل سرو کار دارند در  معرض آسیب شنوایی هستند

کار در محیط های صنعتی که میزان صدای دستگاه ها و تجهیزات در آن جا بسیار بالاست از جمله محیط های کارخانه ، محیط های صنعتی ، هواپیمایی ، کشتیرانی ، پالایشگاه ، آتش نشانی ، راه سازی و ساختمان سازی
کار با مته ،دریل و اره برقی
کار با انواع آلات موسیقی و ساز ها به مدت طولانی
حضور درکنسرت ها و دیسکو ها به مدت طولانی
گوش دادن به موزیک با صدای بلند بوسیله هندزفری،هدفون و هم چنین در خودرو در صورتی که پنجره ها بالا باشد و فضا بسته باشد
سلاح ها ، هفت تیر ، تفنگ های لوله بلند ، تفنگ های شکاری ، خمپاره انداز ها  و حتی ترقه ها. درکل صداهای انفجار ممکن است فرد را دچار کم شنوایی موقت یا دائمی گرداند.در موارد انفجار باید متذکر شد که مواجهه با اصوات بسیار شدید حتی به مدت خیلی کوتاه می تواند آسیب های جدی و جبران ناپذیری به سیستم عصبی شنوایی وارد کند.این حالت اصطلاحا ضربه صوتی نامیده می شود.

جدول روبه رو میزان شدت صداهای مختلف را نشان میدهد.

صداهایی با شدت بیش از ۸۰ د سی بل و به طور مداوم به گوش آسیب میزند. مرز آسیب جدی صدا برای گوش انسان ۱۱۰ د سی بل است. و صداهای بلند تر از ۱۳۰ د سی بل حتی در زمان کوتاه به سرعت به سلول های مویی حلزون گوش به طور جبران ناپذیری آسیب میرسانند.


هر چه زمان طولانی تری در معرض صدای بلند باشید و هر چه منبع صدا نزدیک تر باشد، شنوایی بیشتر آسیب می بیند.

کاهش شنوایی در اثر سرو صدای طولانی و زیاد بتدریج پیشرفت می کند و معمولا برای فرد محسوس نیست.  گاهی ممکن است فرد از صدای زنگ یا سوت در گوش های خود شکایت داشته باشد و یا این که احساس کند در تشخیص  کلمات وگفتار به ویژه در محیط های شلوغ تا حدی مشکل دارد.و این نشانه شروع کم شنوایی در فرکانس های زیر است.

آسیب ها ی شنوایی در اثر سرو صدا معمولا به دو صورت موقت و دائم بروز می کند.

کم شنوایی موقت در اثر در معرض صدا بودن کوتاه مدت مثل کنسرت،گوش دادن به موزیک با هندزفری و بعضی انفجار ها به وجود می آید.

درواقع در اثر صدای زیاد تغییرات شیمیایی در حلزون گوش به وجود می آید که از گوش مراقبت می کند . کم شنوایی موقت معمولا بعد از ۲۴ ساعت استراحت صوتی (در معرض صدا نبودن) بر طرف می شود و شنوایی به حالت اول باز میگردد.

کم شنوایی دائمی به حالتی گفته می شود  که فرد به کرات و به مدت طولانی در معرض صدای بلند باشد.این کم شنوایی معمولا دائمی و غیر قابل بازگشت است به این دلیل که سلول های مویی در حلزون و پایانه های عصب در گوش داخلی به طور جدی  و برگشت ناپذیری آسیب دیده اند.

اگر در سنین پایین در معرض  صداهای بلند قرار داشته اید،ممکن است در بزرگسالی به کم شنوایی زود هنگام مبتلا شوید که به آن تأثیر تأخیری می گویند.
حد مجاز صدا طبق استانداردهای بین المللی ایمنی وکار ، برای گوش انسان حداکثر۸۵ د سی بل برای ۸ ساعت کار مداوم روزانه  بدون استفاده از وسایل محافظت شنوایی است .

در صورتی که محافظ استفاده نشود و شدت صداها بالاتر رود.
برای صدای ۹۰ دسی بل ،۴ ساعت کار روزانه
صدای ۹۵ دسی بل ،۲ ساعت کار روزانه
صدای ۱۰۰ دسی بل ، ۱ ساعت کار روزانه، مجاز می باشد.

در صورتی که فرد از محافظ شنوایی استفاده کند می تواند تا ۸ ساعت در محیط کار با صدای ۱۰۰ د سی بل بدون نگرانی از آسیب به سیستم شنوایی  فعالیت داشته باشد.

در محیط های صنعتی صدای زیاد می تواند به عنوان عامل فشار محیطی عمل کند و علاوه بر آسیب به سیستم شنوایی می تواند منجر به ایجاد حالات عصبی و نگرانی و تحریک پذیری ، استرس ، پرخاشگری ، مشکلات خواب ، گیجی ، حالت تهوع ، سر درد ، خستگی ، مشکلات گوارشی ، مشکلات قلبی و عروقی ، افزایش فشار خون ، افزایش کلسترول خون شود و روی کارکرد فکری و ذهنی افراد تأثیر سوء گذاشته و کارکرد و بهره وری  را کاهش داده و ضریب خطا را افزایش دهد.

توصیه ها

اگر هنگام مواجهه با صدای بلند در محیط کار احساس کم شنوایی یا زنگ و سوت (وزوز) در گوش داشتید ،سریع محل را ترک کنید و به مکانی ساکت بروید.در صورت بی اعتنایی به این علایم  احتمالا دچار کم شنوایی دائم در اثر سر و صدا خواهید شد.


https://www.samakneda.com/wp-content/uploads/2017/03/highmusic.jpg

گوش دادن به موزیک با صدای بلند بوسیله هندزفری  به گوش آسیب جدی می رساند.هدفون بهتر از هندزفری است زیرا هندزفری به دلیل نزدیکی بیش از حد به  پرده گوش می تواند صدای بیشتری  تولید کند ، بعد از چند دقیقه گوش دادن به موزیک به گوشتان استراحت طولانی بدهید.بهتر است از هدفون های نویز گیر استفاده کنید و ولوم را روی حداکثر ۶۰% درجه تنظیم کنید و در روز بیش از یک ساعت موزیک گوش ندهید.توصیه می شود در زمان استفاده از هدفون  و هندزفری از اطرافیان بخواهید در فاصله ۴۰ سانتی متری شما قرار بگیرند اگر در این فاصله صدای موزیک را شنیدند مطمئناً ولوم صدا در حدی است که به گوش شما آسیب می رساند.گوش دادن به موزیک با صدای بلند در اتومبیل با شیشه های بالا (فضای بسته) آسیب جدی به گوش وارد می کند. اگر به کنسرت می روید می توانید از گوشی های مخصوص که صدای محیط را کم می کند استفاده نمایید. سازمان بهداشت جهانی تخمین می زند در حدود ۱ میلیارد نوجوان و بزرگسال جوان در معرض خطر آسیب شنوایی ناشی از اصوات بلند وسایل صوتی هستند.


استراحت دادن به گوش بسیار مهم است. به ازای هر دو ساعتی که گوش در معرض صدای ۱۰۰ د سی بل قرار دارد باید ۱۶ ساعت استراحت صوتی داشته باشد.

می توانید از اپلیکیشن  هایی که در مورد  شدت صدا در گوگل است استفاده نمایید و آن ها را دانلود کرده و بر روی گوشیتان نصب کنید . این اپلیکیشن ها شدت همه صداهای اطراف شما را نشان میدهد .واحد شدت صوت د سی بل dB هست ،از این کلمه استفاده کنید تا به بهترین نرم افزار های مربوط به شدت صدا دسترسی یابید و آن ها را نصب نمایید.

اگر جز افرادی هستید که به طور دائمی با این موقعیت  ها سرو کار دارید توصیه می شود در ابتدا به کلینیک شنوایی مراجعه نمایید تا از وضعیت  شنوایی خود مطلع گردید و بعد از آن میزان شنوایی هر ۶ ماه تا یک سال می بایست بررسی شود  تا در صورت بروز عارضه از پیشرفت آن جلوگیری گردد.افرادی که قصد کار در محیط های صنعتی را دارند باید پیش از آغاز کار شنوایی اشان مورد ارزیابی قرار گیرد و بعد از آن هر ۶ ماه تا یک سال نیز روند بررسی و ارزیابی ادامه پیدا کند.

استفاده از محافظ های شنوایی

بهترین توصیه برای افرادی که دائما در معرض صدا هستند استفاده از محافظ های شنوایی می باشد تا از آسیب به سیستم شنوایی جلوگیری گردد.این محافظ ها عبارتند از


https://www.samakneda.com/wp-content/uploads/2017/09/Untitled-5.jpg

  Ear Muff هدفون استاندارد جهت محافظت شنوایی


https://www.samakneda.com/wp-content/uploads/2017/03/earplug1.jpg
https://www.samakneda.com/wp-content/uploads/2017/03/earplug2.jpg

Ear Plug یا گوش بند استاندارد که در اشکال و اندازه های مختلف موجود هستند و در مجرای گوش قرار میگیرند و برای آن که  نقش حفاظتی  خوبی داشته باشند،باید کاملا سایز  کانال و یا مجرای گوش باشد و فرد پس از قرار دادن آن داخل  مجرای گوش احساس کند صداها را کم تر می شنود. Ear Plug نباید به گوش فشار بیاورد و احساس درد و سوزش و … ایجاد کند.


https://www.samakneda.com/wp-content/uploads/2017/03/silicon.jpg

قالب های ضد صوت سیلیکونی که با توجه به این که کاملا مطابق شکل و مجرای گوش ساخته می شوند از محافظت  شنوایی خوبی برخوردارند. این قالب ها را می توان با مراجعه به کلینیک شنوایی و قالبگیری توسط کار شناس شنوایی تهیه کرد.قالب های ضد صوت از جنس سیلیکون هستند و معمولا نرم هستند و هیج گونه آلرژی پوستی ایجاد نمی کنند. با توجه به اینکه کاملاً متناسب با فرم مجرا و لاله گوش فرد ساخته می شود از این رو باعث درد ، ناراحتی و سوزش و زخم مجرای گوش نمی شوند.

قالب های ضد صوت به دو صورت ساده و فیلتر دار موجود هستند. در صورتی که فرد در هنگام کار در محیط نیاز به شنیدن صدای همکاران داشته باشد، توصیه می شود از قالب های فیلتردار استفاده کند. این محافظ ها تنها صداهای بسیار بلند را کم کرده و صداهای گفتاری را حفظ می کند.


به طور کلی محافظ های شنوایی می توانند صداها را بین ۲۰ تا ۳۰ د سی بل کاهش دهند. در بعضی از محیط ها که شدت صدا بالای ۱۰۵ د سی بل است استفاده از  Ear Muff , Ear Plug یا قالب سیلیکونی به طور همزمان توصیه میشود(استفاده از دو محافظ شنوایی).

باید توجه داشت که محافظ های شنوایی شدت ورودی صدا از طریق راه هوایی را کم می کنند اما نمی توانند از انتقال صدا از طریق استخوان های بدن و به ویژه جمجمه جلوگیری کنند.
لازم به ذکر است که استفاده از پنبه ،دستمال کاغذی،اسفنج های معمولی در مجرای گوش خاصیت حفاظتی ضعیفی دارند.

جایگذاری نامناسب Ear Plug و یا قالب های سیلیکونی و هم چنین آلوده نگه داشتن آن ها که اصول بهداشتی در مورد شان رعایت نشده و یا بریده بودن آن ها ممکن است به مجرای گوش آسیب برساند.



مارس 19, 2024 بیماری های گوش
https://www.samakneda.com/wp-content/uploads/2017/03/Eustachian-tube-1.jpg

https://www.samakneda.com/wp-content/uploads/2017/03/eardrum4-1.jpg

اتیت میانی سروز در اثر عملکرد ضعیف شیپور استاش ایجاد می گردد.  شیپور استاش لوله ای است که حلق را به گوش میانی مرتبط می کند و فشارهوای گوش میانی را با فشار هوای بیرون برابر می سازد.در حقیقت شیپور استاش همانند یک تهویه عمل می کند . با هر عمل بلع و خمیازه ، دهانه شیپور استاش در حلق باز می شود و تعادل بین فشار هوای گوش میانی و فشار هوای بیرون  برقرار می شود.

کارکرد صحیح شیپور استاش درهنگام سفر با هواپیما  و هم چنین در ارتفاعات می تواند مانع احساس کیپی و درد در گوش در این موقعیت ها شود.
از عوامل شایعی که باعث عملکرد ضعیف شیپور استاش می شود می توان  ، سرماخوردگی ، تورم و التهاب ناحیه حلق ، التهاب لوزه سوم (درکودکان) ، آلرژی ، عفونت های سینوس ها و رفلاکس اسید معده (در بزرگسالان ) را نام برد.

لازم به ذکر است که احتمال انسداد  شیپور استاش در کودکان به دلیل گشاد بودن و کوتاه بودن و تا حدی افقی بودن استاش بسیار بیشتر از بزرگسالان است.
وقتی دهانه شیپور استاش در حلق  به طور مرتب باز و بسته نشود و برای مدت طولانی بسته بماند ،منجر به ایجاد فشار منفی در گوش میانی می شود . این فشار منفی موجب مکش پرده صماخ به داخل  میشود که می تواند درد ناک باشد.

در صورتی که فرد در این مرحله درمان نشود و شیپور استاش هم چنان مسدود باقی بماند ، از دیواره و غشای گوش میانی مایعاتی مثل سرم و خون داخل حفره گوش میانی وارد می شوند تا فشار منفی  را از بین ببرد. ایجاد ترشح و تجمع مایع در حفره گوش میانی ، اتیت میانی سروز نام دارد.
در دوران کودکی یکی از شایع ترین علل کم شنوایی اتیت میانی سروز است .  کودکانی که به طور مکرر دچار سرماخوردگی و عفونت های ناحیه حلق می شوند و هم چنین کودکانی که لوزه سوم نسبتا بزرگی دارند بهتر است تحت نظر متخصص گوش و حلق و بینی باشند و از نظر وضعیت گوش میانی بررسی شوند.

اقدامات تشخیصی

پزشک متخصص پس از معاینات کامل جهت بررسی دقیق تر ، انجام آزمایشات تمپانومتری( مخصوص بررسی وضعیت  پرده گوش ، فشار هوای گوش میانی و مایع داخل گوش میانی و ..) و ادیومتری (جهت بررسی وضعیت شنوایی کودک ) و رادیوگرافی از لوزه سوم را توصیه میکند.

درمان

در اکثر مواقع درمان های دارویی برای اتیت سروز مؤثر هستند ، اما در صورت مقاومت به درمان دارویی و کنترل نشدن مشکل،درمان جراحی گذاشتن تیوب بسیار کوچک  (VT) بر روی پرده و احتمالا برداشتن لوزه سوم توسط متخصص گوش و حلق وبینی انجام می شود.



مارس 19, 2024 بیماری های گوش
https://www.samakneda.com/wp-content/uploads/2017/03/tabs.jpg

از آنجا که همه داروها علاوه بر اثرات درمانی می توانند عوارض جانبی نیز داشته باشند و مسمومیت دارویی ایجاد کنند . بهتر است همیشه راجع به عوارض جانبی هر دارویی که استفاده می کنید آگاهی داشته باشید.  عوارض جانبی بعضی از داروها تأثیر بر روی سیستم شنوایی و تعادل است.  در صورتی که با استفاده از دارویی ، احساس کم شنوایی ، تاری دید ، احساس سر گیجه ، عدم تعادل و وزوز گوش داشتید حتما بلافاصله موضوع  را با پزشک خود در میان بگذارید.

این داروها که مسمومیت دارویی ایجاد می کنند و باعث کم شنوایی می شوند معمولا تعدادی از آنتی بیوتیک ها که از خانواده مایسین ها و آمینو گلوکوزیدها هستند و هم چنین داروهای کلیوی می با شند. حتی  مصرف طولانی مدت خود سرانه دارو های مسکن ضد التتهابی مثل آسپیرین ، ایبوبروفن نیز می تواند باعث آسیب به سیستم شنوایی گردد.

بعضی از داروهای شیمی درمانی نیز می توانند بر روی شنوایی تأثیر بگذارند. درزیر عناوین برخی از این داروها آمده است.
استرپتومایسین ، جنتامایسین ، نئومایسین ، کانامایسین ، گارامایسین ، ونکومایسین ، آمیکاسیس ، دی هیدرواسترپتومایسین ، کلر آمنیکل ، فورسماید ، سالیسیلات ها وکنینین هاو….



مارس 19, 2024 بیماری های گوش
https://www.samakneda.com/wp-content/uploads/2017/03/sargijeh.jpg

حفظ تعادل  در تمام فعالیت های زندگی روز مره ما نقش مهمی را ایفا می کند.در یک سیستم تعادل سالم ،این که بدن در کجا و چه وضعیتی قرار دارد و به کدام قسمت حرکت می کند، آیا ثابت است یا در حال حرکت و چرخش ، تمامی این پیام ها لحظه به لحظه  به مغز مخابره می شود.
حفظ تعادل بدن به هماهنگی پیچیده سیستم ها و دستگاه های حسی عصبی و عضلانی و اسکلتی نیاز مند است که شامل بخش تعادل گوش داخلی ،چشم ها ،گیرنده های  حس سطحی و عمقی که در مفاصل  وستون فقرات و عضلات هستند و در نهایت سیستم عصبی مرکزی (مغز و مخچه) که تمامی اطلاعات را پردازش کرده و تعادل را ایجاد می کند.
سرگیجه و یا اختلال تعادل بیماری بسیار شایع به ویژه در افراد مسن هست و می تواند از یک احساس زود گذر  تا سرگیجه شدید و از دست رفتن تعادل بدن باشد. سرگیجه معمولا قابل کنترل و درمان است و خطرناک نیست و به ندرت نشانه مشکل جدی در مغز است.

تقسیم بندی سر گیجه

سرگیجه به طور کلی به سه دسته تقسیم  می شود.

۱-سرگیجه کاذب یا سر گیجه غیر دورانی dizziness

شامل حالات خفیف تری از قبیل عدم ثبات و ناپایداری ، سیاهی رفتن چشم ،تاری دید،احساس فشار درسر،گیجی ، احساس سبکی یا سنگینی سر،منگی و گاهی اوقات  افتادن روی زمین است.این نوع سرگیجه معمولا به دلیل مشکلات عمومی و سیستمی بدن است والبته گاهی هم به دلیل مشکلات گوش داخلی پیش می آید.

۲-اختلال تعادل

که در آن شخص احساس بی ثباتی و تزلزل دارد وممکن است زمین بخورد و گاهی تمایل به افتادن و حرکت به یک سمت را دارد.

۳-سرگیجه واقعی   vertigo

در این سرگیجه فرد مبتلا احساس می کند که اطراف به دورش می چرخند و یا حرکت می کنند یا اینکه خود فرد در حال چرخش است .همین احساس حرکت یا چرخش است که سرگیجه واقعی را از سایر انواع آن متمایز میکند.سر گیجه واقعی معمولا به علت وجود مشکلی در بخش تعادل گوش داخلی ایجاد می شود.البته وجود اختلالاتی در سیستم عصبی مرکزی و مخچه نیز سرگیجه واقعی ایجاد می کند.

علل سرگیجه واختلال تعادل

سرگیجه و اختلال تعادل به عوامل زیادی بستگی دارد.این عوامل شامل عوامل عمومی و سیستمی بدن وهم چنین مشکلات مربوط به بخش تعادل گوش داخلی می باشد.

عوامل عمومی و سیستمی

کاهش جریان خون و در نتیجه نرسیدن خون کافی به مغز  به دلیل کم آب شدن بدن ، تصلب شرائین ، اختلالات عروقی ، افت فشار خون وضعیتی ، تغییرات فشار خون ، نارسایی های قلبی ، سکته مغزی گذرا ، مشکلات مربوط به ناحیه گردن و ضربه به سرو…

میگرن

کم کاری تیروئید

فاکتورهای شیمی خون مثل قند خون ،بالا بودن چربی بویژه کلسترول

آلرژی نسبت به ذرات معلق هوا و گرد و غبار ،گرده گیاهان ،غذاهای حساسیت زا

برخی از بیماریهای ویروسی مثل آنفولانزای شدید

تغذیه  ونمک زیاد در رژیم غذایی

استفاده از مواد مخدر ، مسکن های قوی ، الکل ،کافئین و نیکوتین (جریان خون  مغز را کاهش می دهد).

مصرف برخی داروها،از جمله داروهای ضد افسردگی و آرام بخش و داروهای ضد تشنج و داروهای کنترل فشار خون

استرس ،اضطراب،حملات هراس که باعث اسپاسم شریان ها می شود.

بعضی از بیماری های سیستم عصبی (ام اس،سیفلیس،تومور های مغزی) که از دلایل ناشایع هستند.

عوامل مربوط به ضعف و اختلال سیستم عصبی تعادل گوش داخلی

نرسیدن خون کافی به گوش داخلی(گوش داخلی به تغییرات جزئی جریان خون بسیار حساس است و همه دلایل ذکر شده در مورد جریان خون ناکافی مغز در مورد گوش داخلی نیز صدق می کند).

ویروس هایی که باعث سرماخوردگی و آنفولانزا می شوند میتوانند به بخش تعادل گوش داخلی نیز حمله کنند و ایجاد سر گیجه شدید نمایند.

عفونت مزمن گوش میانی و ماستوئید (بخش استخوانی پشت گوش در جمجمه) در صورتی که به گوش داخلی گسترش یابد.سرگیجه و اختلال تعادل و کم شنوایی ایجاد می کند.

ضربه به سر و شکستگی جمجمه در صورتی که باعث آسیب به گوش داخلی شود سر گیجه شدید همراه با تهوع و استفراغ و کاهش شنوایی ایجاد می کند.

التهاب عصب تعادلی گوش داخلی که در اثر عوامل ویروسی ایجاد می گردد و باعث سر گیجه های شدید می شود.

بیماری میگرن  و سیتبولار ،در ده درصد (۱۰%) بیمارانی که میگرن دارند مشکلات سرگیجه و اختلال تعادل پس از سر درد های شدید پیش می آید که به علت در گیری بخش تعادل گوش داخلی است.این بیماران معمولا کم شنوایی ندارند.

بیماری حرکت  motion sickness

که نوعی اختلال رایج است که هنگام سفر با هواپیما ،کشتی ،قایق،اتومبیل  به علت حرکات متناوب پیش می آید و فرد دچار سرگیجه ،تهوع و استفراغ می شود.این بیماری جدی نیست اما بعضی افراد را در سفر به شدت ناتوان می کند.بیماری دریا یا دریا گرفتگی نیز نوعی دیگر از بیماری حرکت است ،تعداد کمی از افراد حتی چند روز بعد از سفر نیز از علائم رنج می برند .توصیه می شود در صورتی که علائم بهبود پیدا نکرد و سیر پیشرونده داشت  به پزشک متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه نمایید.

سرگیجه وضعیتی  حمله ای خوش خیم یا Bppv

بیماری یا سندروم منیر

در اینجا دو بیماری شایع سرگیجه و ضعیتی حمله ای خوش خیم و بیماری منیر که منشا گوش داخلی دارند را توضیح می دهیم.

سرگیجه وضعیتی حمله ای خوش خیم یا Bppv

این نوع سرگیجه شایع ترین علت سرگیجه با منشأ گوش داخلی است. سرگیجه می تواندخفیف یا شدید باشد.

در سر گیجه وضعیتی ، بیمارپس از حرکات سر یا تغییرات سریع وضعیتی دچار سر گیجه های کوتاه مدت و شدید می شود. سرگیجه هنگام جا به جا شدن به سمت دیگر در حین خواب یا خمیده شدن سر به سمت عقب رخ می دهد.زمان سرگیجه کوتاه است و کمتر از یک دقیقه طول می کشد و اگر بیمار بدون حرکت باشد علائم به سرعت بهبود می یابند. معمولاً پس از بر طرف شدن علائم فرد می تواند فعالیت روزمره خود را ادامه دهد.

علائم و نشانه ها

گیجی (سرگیجه واقعی)

ناپایداری ،اختلال تعادل

احساس چرخش محیط یا خود فرد

تاری دید پس از حرکت سریع سر ،تهوع و استفراغ

علت بیماری

علت شکسته شدن و جا به جایی کریستال های ظریف و شناور شدن آن ها در اندام های تعادلی گوش داخلی است که ممکن است در اثر ضربه به سر و یا خود بخود از محل خود جدا شده  باشند. پزشک متخصص گوش و حلق و بینی اقدامات تشخیصی لازم را انجام می دهد و معمولا درمان دارویی و هم چنین توانبخشی تعادل را انجام می دهد.توان بخشی تعادل شامل انجام یک سری مانورهاست(حرکات و چرخش های خاص سر بیمار)که با انجام این مانورها کریستال های کوچک به جای اصلی خود باز می گردند. معمولا طی توان بخشی تعادل ،انجام حرکات و ورزش های خاصی به بیمار توصیه می شود. در صورتی که به توصیه ها و تمرینات به خوبی توجه شود و انجام گردد.سرگیجه متوقف می شود.

بیماری یا سندروم منیر

منیر بیماری گوش داخلی است که در آن تجمع و فشار مایع گوش داخلی افزایش می یابد. این بیماری در بیشتر مواقع فقط یک گوش را درگیر میکند.

علائم منیر

مهم ترین علامت سرگیجه چرخشی ، حمله ای و متناوب یا دوره ای هست(حملات سرگیجه ممکن است بین چند دقیقه تا چند ساعت طول بکشد.)

تهوع یا استفراغ

وزوز (سرو صدا در گوش) به صورت غرش ، همهمه ، صدای زنگ

احساس پری ،سنگینی،و فشار در گوش

 کاهش شنوایی حسی عصبی نوسان دار

بعد از حملات سر گیجه معمولا بیمار خواب آلود است و احساس عدم تعادل نیز تا چند روز طول می کشد و بعد بتدریج علایم بر طرف می شود . اما بعد از مدتی معمولا دوباره حمله سر گیجه آغاز می شود.

علت بیماری منیر

علت بیماری منیر ناشناخته است اما احتمالا عواملی مانند اثرات هورمونی ، مواد عصبی و شیمیایی غیر طبیعی در خون ، واکنش های آلرژیک ، استرس ، سوء تغذیه ، اختلالات متابولیک مانند دیابت ، اختلالات عروقی ، بیماری های خود ایمنی و سابقه خانوادگی در بروز این بیماری مؤثرند.

کاهش شنوایی در منیر از نوع حسی عصبی است و در مراحل اولیه بیماری این کم شنوایی متغیر است و گاهی  بهتر و یا بدتر می شود.ابتدا کاهش شنوایی در فرکانس های بم شروع  می شود و بتدریج همه فرکانس ها را در بر می گیرد. با روند پیشرفت بیماری کم شنوایی بیشتر و دائمی می گردد.صداها ی بلند ممکن است در گوش مبتلا آزار دهنده باشد.

پزشک متخصص گوش و حلق و بینی پس از معاینه و گرفتن شرح حال بیمار و توصیه به انجام یک سری آزمایشات مربوط به سیستم شنوایی و تعادل ، مراحل تشخیصی را انجام می دهد.

در اکثر مواقع درمان دارویی پیشنهاد می گردد. امروزه داروهای بسیار مؤثری برای کنترل بیماری منیر تجویز میگردند.هم چنین توان بخشی تعادل (انجام به برخی مانورهای خاص ، توصیه به انجام بعضی ورزش ها) نیز در صورت نیاز انجام می گردد.

رژیم غذایی کم نمک ، مدر(ادرار آور) ، تغذیه مناسب ، استراحت و خواب کافی و منظم ، پرهیز از خستگی زیاد ، انجام فعالیت های بدنی ، دوری از استرس ، اجتناب از مصرف کافئین ، سیگار و الکل و … همگی در کنترل بیماری و کم شدن حملات سر گیجه میتوانند مؤثر باشند.

در صورت کنترل نشدن بیماری با درمان دارویی و حملات سرگیجه متناوب وناتوان کننده  ممکن است درمان جراحی  توسط متخصص گوش و حلق و بینی پیشنهاد گردد.

توصیه های کلی برای بیماران متبلا به سرگیجه و اختلال تعادل

نسبت به سرگیجه و اختلال تعادل خود حساس باشید و دقت کنید در چه موقعیت هایی  و یا با خوردن چه مواد غذایی و … سرگیجه یا اختلال تعادل شما بیشتر می شود.

چه مدت زمانی طول می کشد،آیا با تهوع و استفراغ همراه است و …

به متخصص گوش و حلق وبینی مراجعه نمایید و مشکل خود را خلاصه و دقیق توضیح دهید.
پزشک با توجه به شرح حال شما و معاینه دقیق و انجام تست های عصبی و عملکردی  تعادل ممکن است توصیه به انجام آزمایشات شنوایی و آزمون های خاص تعادلی و سی تی اسکن، ام آر آی و  یا حتی ارزیابی های قلبی  و آزمایش خون  برای شما داشته باشد.همه بیماران نیازمند همه تست ها نیستند.

از تغییرات ناگهانی در وضعیت خود داری کنید،به خصوص ار حالت دراز کشیده به ایستاده  یا چرخیدن.

از حرکات شدید سر اجتناب کنید به خصوص حرکت چرخشی و نگاه به بالا.

مصرف موادی که جریان خون را مختل می کننند را حذف کنید یا کاهش دهید مثل نیکوتین ،کافیئن و نمک.

شرایطی که سرگیجه تان را تشدید می کند به حداقل برسانید.مثل استرس و مواد غذایی حسیاسیت زا.

در صورتی که بیماری حرکت دارید.

در اتومبیل در صندلی جلو بنشینید و دور دست را نگاه کنید.

در کشتی روی عرشه بروید و افق را تماشا کنید.

در هواپیما کنار پنجره ،ترجیحا روی بال هواپیما  بنشینید و بیرون را نگاه کنید.

حین مسافرت مطالعه نکنید.

روی صندلی هایی که جهت مخالف وسیله نقلیه است ننشینید.

از خوردن غذای تند و چرب قبل ا ز مسافرت خود داری کنید.

قبل از سفر دارویی که پزشک تجویز کرده را استفاده نمائید.



مارس 19, 2024 بیماری های گوش
https://www.samakneda.com/wp-content/uploads/2017/03/ekhtelal.jpg

اختلال پردازش شنوایی – شنوایی و پردارش شنیداری بنیادی‌ترین مهارت برای زبان و خواندن و یادگیری است.
سیستم شنوایی به ۲ بخش تقسیم می‌شود. سیستم شنوائی محیطی و سیستم شنوایی مرکزی.
سیستم شنوایی محیطی از گوش خارجی شروع می‌شود و تا عصب شنوایی ادامه دارد. وظیفه این سیستم دریافت و ورود اطلاعات شنیداری و تحویل آن به سیستم شنوایی مرکزی است.
سیستم شنوایی مرکزی از عصب شنوایی شروع می‌شود و تا منطقه شنیداری در قشر مغز ادامه دارد .وظیفه این بخش این است که صداها و اطلاعات شنیداری و گفتار را پردازش کند و مکان و جهت صدا را تشخیص دهد. در حقیقت تشخیص و درک و تمایز گفتار توسط قشر شنوایی مغز صورت می‌گیرد.

در اختلال پردازش مرکزی شنوایی یا بدشنوایی، سیستم محیطی از لاله گوش تا حلزون شنوایی سالم است. درحقیقت مشکل فیزیکی در سیستم شنوایی وجود ندارد و شنوایی طبیعی است.

در اینجا ضعف عملکرد در مسیرهای عصب شنیداری تا قشر شنوایی در مغز وجود دارد و پردازش اطلاعات زبان، گفتار و تمایز آنها در مغز به خوبی انجام نمی‌شود و فرد نمی‌تواند کلمات و مفاهیم را تفکیک ذهنی کند و معنایش را دریابد. فرد در تمایز صداها و آواها از یکدیگر مشکل دارد، به ویژه اگر کلمات و جملات پیچیده باشند. در نتیجه صدا ناواضح به گوش می‌رسد و گفتار مبهم و نامفهوم است.
در این اختلال شنیدن مشکل ندارد اما فرایند گوش کردن به خوبی انجام نمی شود.

شیوع اختلال پردازش شنیداری
در سالمندان         %۷۰
در افراد میانسال     %۲۰-%۱۰
و در کودکان حدود %۵-%۲ گزارش شده و براساس بعضی آمارها این مشکل در کودکان تا %۲۰ در حال رشد است و در پسران ۲ برابر دختران شیوع دارد.

در اینجا به اختلال پردازش شنوایی درکودکان می‌پردازیم.

اختلال پردازش شنوایی در کودکان

تقریبا تمام فعالیت‌های مدرسه از قبیل گوش دادن به صداهای معلم، ارتباط با همکلاسی‌ها، مشارکت در مباحث درسی، انجام تمرینات ورزشی و… همه بستگی به توانایی دانش آموز در پردازش صداها دارند و نیاز به یک سیستم شنوایی سالم و نیرومند وجود دارد.

اکثر کودکان با این مشکل، در آزمون‌های پایه سنجش شنوایی، طبیعی هستند.

اختلال پردازش شنوایی مهارت‌های گوش کردن، توجه شنیداری ، صحبت کردن، تلفظ کلمات، درک گفتار، دستور زبان،خواندن و نوشتن، معنی کلمات و حافظه شنوایی را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
در کل کودکان با این مشکل دچار ضعف آموزشی و تحصیلی می‌شوند و ممکن است مهارت‌های اجتماعی کودک هم تحت تاثیر قرار بگیرد و به تدریج مشکل در دوست یابی ایجاد شود.
اختلال پردازش شنوایی گاهی با اختلال نقص توجه، بیش فعالی، مشکلات زبانی و گفتار، طیف اتیسم و دیگر مشکلات یادگیری اشتباه می‌شود و در صورتی که به موقع تشخیص داده نشود، هم دانش آموز، هم خانواده و هم اولیای مدرسه درگیر می‌شوند.
این اختلال خود را با نشانه‌ها و رفتارهای مختلفی بروز می‌دهد.
این کودکان معمولا در کلاس درس دچار مشکل می‌شوند و به همین خاطر، این مشکل در سال‌های اولیه مدرسه خود را نشان می‌دهد.

یکی از انواع بدشنوایی یا اختلال پردازش شنوایی، بیش شنوایی یا پرشنوایی است. در حقیقت این کودکان حساسیت بیش از حد به صدا دارند. افرادی که این مشکل را دارند سطح تحمل شنیداری پایین‌تری دارند و صداهایی که از نظر شدت برای افراد عادی قابل تحمل است، برای این کودکان غیرقابل تحمل و آزاردهنده است.
این کودکان در محیط‌های شلوغ نمی‌توانند صدای اطراف را نشنیده بگیرند و نسبت به آن بی‌توجه باشند.به همین دلیل معمولا با صدای بلند صحبت می‌کنند و یا صدای تلویزیون را بلند می‌کنند و از دیگران می‌خواهند که ساکت باشند تا بتوانند صدای تلویزیون را گوش دهند، یا اینکه خودشان صحبت کنند (علامت بارز).

کودکانی با این مشکل در محیط‌های پر سروصدا مثل مجالس عروسی، کنسرت، تمایلی به حضور ندارند و به سرعت خسته و کلافه می‌شوند و یا اینکه فعالیت بیش از اندازه از خود نشان می‌دهند.معمولا در محیط‌های شلوغ گوششان را می‌گیرند.  همیشه از صدایی گله می‌کنند که شاید برای ما تنها یک صدای بی‌اهمیت و ضعیف است.
این کودکان گاهی اوقات کوچکترین صداها را حتی از فواصل دور می‌شنوند و تشخیص می‌دهند وگاهی از فاصله نزدیک هم توجهی به صدا زدن نشان نمی‌دهند. در این حالت خانواده به غلط تصور می‌کند که فرزندشان هر زمان دوست داشته باشد گوش می‌کند و در جایی که به نفعش نیست توجهی نشان نمی‌دهد. این برداشت غلط است. این کودکان کنترلی روی رفتارخود ندارند، گستاخ نیستند.برداشت نادرست والدین ممکن است موجب مشکلات رفتاری، اضطراب و حتی رفتارهای لجوجانه و مقابله‌ای در کودک شود.

مشکل زمانی پدیدار می‌شود که کودک وارد کلاس اول می‌شود و باید به صدای معلم گوش دهد. در این مواقع کوچکترین صدا از حیاط، ترافیک، صدای بچه‌ها در سر کلاس و در کل صدای پس زمینه باعث حواس پرتی و به هم خوردن توجه و تمرکز وی می‌شود.

کودکانی با این مشکل در پردازش کلماتی که به سرعت ارائه می‌شود تا حدی جا می‌افتد. در واقع سرعت انتقال گفتار برای آنها بالاست، زیرا خودشان از سرعت پردازش پایین‌تری برخوردار هستند.

این کودکان در بیان اتفاقات و وقایع متداول و روزمره دچار مشکل هستند و تمایلی به بازگو کردن آنها ندارند.

علایم و رفتارها

در زیر به مجموعه علایم و رفتارهایی که کودکان با اختلال پردازش شنوایی ممکن است از خود نشان دهند، می پردازیم. البته هیچ کودکی همه این رفتارها را به طور همزمان نخواهد داشت. با این وجود اگر کودک شما تعدادی از این علایم را دارد جهت بررسی به شنوایی شناس مراجعه نمایید.

  مشکل در گوش دادن

  مشکل فهم گفتار در حضور سروصدا

  صرف انرژی زیاد برای گوش دادن و در نتیجه خستگی زودرس

  مشکل توجه و تمرکز شنیداری در کلاس درس (تنها چند دقیقه گوش می‌دهد و بعد حواسش پرت می شود و در فکر فرو می‌رود)

  خواب زیاد

  خطا در دیکته (جا انداختن حروف، برعکس نوشتن حروف) و دیکته بهتری در منزل نسبت به مدرسه دارند.

  تلفظ ضعیف کلمات و آواها

  ضعف در یادگیری خواندن و نوشتن

  صبر و تحمل شنیداری پائین و گوش کردن نامناسب

  ضعف در توجه کردن و دنبال کردن دستورات شفاهی

مشکل در محاوره های طولانی مدت

  گیج شدن در زمانی که چند درخواست از کودک می‌شود.

  با صدای بلند صحبت کردن

  توجه بیش از حد به برنامه‌های تلویزیون

  صدای تلویزیون را بلند کردن

  علایم پرشنوایی یا بیش شنوایی

  حواس پرتی و خستگی و کلافگی در محیط‌های شلوغ و دست گذاشتن روی گوش‌ها

  درخواست مداوم برای تکرار صحبت دیگران

  تاخیر و کندی در پاسخ دادن به دستورات شفاهی

  خستگی مفرط در هنگام به گوش دادن طولانی مدت

حافظه کوتاه مدت شنیداری ضعیف

  ضعف در یادگیری ترانه‌ها یا سرودهای کودکان

  صدای غیرعادی ، بلند، ارام، بی‌رمق، رسمی، خشک

  صحبت‌های بی‌ربط به موضوع

  مکث طولانی قبل از پاسخ دادن به سوالات یا دستورها

  تاخیر در زبان و گفتار

  ترجیح به انجام فعالیت‌های غیرکلامی، بهره هوش عملی به طور چشمگیری بالاتر از بهره هوش کلامی است.

  مشکل در یادداشت برداری

  مشکل دربه خاطر آوردن اطلاعات شنیداری (اختلال حافظه شنوایی)

  ضعف در دایره لغات و حفظ کردن آنها

  ضعف در یادگیری زبان دوم

  ضعف در یادگیری موسیقی

  جمله بندی کوتاه و ناقص

  خستگی شنیداری زودرس و صبر شنیداری پایین

  ترس از صداهای بلند و یا ناخوشایندی این صداها

  علاقه زیاد به حل پازل تصویری و تلویزیون و کارهای کامپیوتری

  بی علاقگی نسبت به کتابخوانی

  بزرگ نویسی

  عدم مشارکت در کارهای کلاسی

  مشکل در شنیدن صدای تلفن و صدای ضبط شده

  عملکرد رو به افول در سال های بالاتر مدرسه، به ویژه زمانی که حجم دستورها و مباحث کلامی افزایش می‌یابد.


عوامل اختلال پردازش شنوایی

بدشنوایی صرفا به دلیل یک عامل خاص ایجاد نمی‌شود و چندین علت در ابتلا به آن نقش دارند. مشکلات زیر از مهمترین علل ایجاد بدشنوایی هستند.

سابقه عفونت‌های مکرر گوش میانی (ایجاد کم‌شنوایی می‌کند و مغز کمتر در معرض تحریکات شنیداری است)

سرماخوردگی های مکرر ، عفونت های سینوسی ، آلرژی تنفسی

تب بسیار شدید در دوران نوزادی، خردسالی

تشنج و صرع

نارس به دنیا آمدن

مشکلات حین تولد (تولد بسیار طولانی، استفاده از فورسپس ، وکیوم و مسدود بودن کانال تولد)

آسیب‌های وارد شده به مغز

ضربه به سر

تأخیر رشد گفتار و زبان و تأخیر رشدی

زردی بالا

سابقه ژنتیکی

مشکلات مادرزادی


تشخیص اختلال پردازش شنوایی

معمولا والدین و معلم‌ها، اولین کسانی هستند که متوجه مشکلاتی در کودک می‌شوند.
با بررسی دقیق تشخیصی درکلینیک‌های شنوایی می‌شود این اختلال را مورد بررسی قرار داد. این اختلال توسط شنوایی شناس تشخیص داده می شود.

بدشنوایی با روش‌های تصویربرداری مغزی MRI و CT SCAN مشخص نمی‌شود.

از آنجایی که علاوه بر مهارت خوب شنیدن، باید مهارت خوب گوش دادن هم وجود داشته باشد می‌توان رفتارهای گوش کردن را مورد ارزیابی قرار داد.
گام اول انجام آزمایشات پایه شنوایی (ادیومتری و تمپانومتری) است که مشخص می‌شود آیا سیستم شنوایی محیطی سالم است یا خیر و آیا کودک کم شنوایی دارد یا نه.
گام دوم کامل شدن پرسشنامه بدشنوایی توسط والدین است.
گام سوم اجرای آزمون‌های تشخیصی بدشنوایی است که به طور اختصاصی آنرا ارزیابی می‌کند و در آخر نتایج ارزیابی عملکرد رفتاری و آزمون‌ها بررسی می‌گردد و در مورد وجود یا عدم وجود بدشنوایی تصمیم گیری می‌شود و حتی براساس نتایج آزمون‌ها روش‌های درمانی نیز مشخص می‌گردد.
همچنین با توجه به اختلالات همراه بدشنوایی که به آنها اشاره شد در صورتیکه به نظر برسد به ارزیابی حیطه‌های دیگر نیاز است، جهت ارزیابی گفتار و سایر اختلالات همراه به گفتار درمانگر و کاردرمانگر ارجاع داده می‌شود و رفتارهای گوش دادن بررسی می‌گردد.


درمان اختلالات پردازش شنوایی

هرچه کودک مبتلا به اختلال پردازش شنوایی زودتر (قبل از سن ۶ سالگی و یا در سال‌های اول تحصیل) درمان مناسب دریافت کند، بعدها مشکلات کمتری در زندگی خواهد داشت.
با توجه به نتایج آزمون‌های تشخیص همچنین وضعیت کودک مثل شرایط، سن گفتار و زبان و… روش‌های درمانی توصیه می‌گردد.
این دانش آموزان نیازمند روش‌های آموزش سازمان یافته، فشرده، منظم و چندحسی هستند. انجام تمرینات این برنامه به دانش آموزان کمک می کند تا کمترین مشکل را در درک و فهم مطالب درسی داشته باشند و بتوانند در کنار سایر دانش آموزان و هماهنگ با آنها به تحصیل ادامه دهند.
روش‌های درمانی باعث بهبود عملکرد درک گفتار و کلمات در محیط شلوغ ، بهبود مهارت‌های دو گوشی ، تقویت مهارت مکان یابی و جهت‌یابی صدا ، افزایش حافظه فعال شنیداری و همچنین حساسیت زدایی نسبت به صدای مزاحم می گردد و تمرینات توانبخشی به نحوی که فرد بتواند صدای محیط را حذف کند و صدای معلم را به خوبی درک و پردازش کند.
بهترین محیط یادگیری برای کودک مبتلا به اختلال پردازش شنوایی، کلاس‌های انفرادی یا چندنفره با کمترین سروصدا می‌باشد.
کودک مبتلا به اختلال پردازش شنوایی با دریافت به موقع مناسب درمان می‌تواند در طی ۶-۳ ماه پیشرفت قابل توجهی به دست آورد و به زندگی خود ادامه دهد. درست همانند سایر همکلاسی‌هایش موفق باشد.

راهکارهای درمانی شامل موارد ذیل می‌باشد:

تربیت شنوایی

اصلاح محیط گوش دادن

تمرینات مبتنی در زبان

صوت درمانی

استفاده از دستگاه اف ام

همگام سازی امواج مغزی

در پروسه اختلال پردازش شنیداری فقط ادیولوژیست (شنوایی شناس) کافی نیست. در کنار گفتار درمان، کار درمان و روان شناس کودک، اقدامات درمانی صورت می‌گیرد.



مارس 19, 2024 بیماری های گوش
https://www.samakneda.com/wp-content/uploads/2017/03/vezvez.jpg

وزوزگوش – به هر نوع صدایی که فرد در یک یا هر دو گوش و یا سر  احساس کند و منشأ خارجی نداشته باشد وزوزگوش گفته می شود.

طبق آمار حدود ۱۷% از افراد در هر جامعه ای وزوز گوش را تجربه می کنند .  در حدود یک پنجم این افراد شدت وزوز گوش بسیار بلند ،آزار دهنده و غیر قابل تحمل است.

وزوز گوش اغلب در بزرگسالان دیده می شود.در کودکان با شنوایی نرمال نادر است،اما در کودکانی با کم شنوایی ممکن است دیده می شود.

وزوز گوش ممکن است مداوم ،منقطع یا متناوب باشد.

  برخی از وزوزهای شایع عبارتند از صدای ، زنگ ، سوت ، باد ، هوا ، ریزش آب ، خش خش ،فش فش ، همهمه ، غرش،هیس ، چک چک آب ، کلیک ، صدای تق تق ، لامپ فلورسنت ، ساییدن فلز ، موتور روشن ،صدای شبیه ضربان قلب ، صداهای تیز ، اصوات بم و …

معمولا وزوز در روز به علت مشغول بودن فرد و سرو صدای محیط چندان آزار دهنده نیست ولی در محیط های خلوت و شب ها به هنگام استراحت باعث ناراحتی وبی خوابی می شود.دربعضی از افراد وزوز به قدری شدید است که مانع شنیدن صدای اطراف و گفتار دیگران میشود.

وزوز گوش به دو دسته تقسیم می شود .  وزوز عینی و وزوز ذهنی

وزوز عینی شیوع کمی دارد (کمتر از ۵%) که در آن علاوه بر بیمار،پزشک نیز میتواند وزوز گوش فرد را بشنود.این نوع وزوز معمولا به دلیل مشکلات عروقی،انقباضات عضلانی ویا اختلال در انتقال استخوانی گوش داخلی است.

وزوز ذهنی شایع ترین  نوع وزوز است حدود(۹۵%) که در آن فقط خود فرد قادر به شنیدن صدای وزوز می باشد.ما در این بخش بیشتر به توضیحاتی در مورد این نوع وزوز می پردازیم.

وزوز گوش می تواند موقت یا دائمی باشد.

وزوز گوش موقت در اثر قرار گیری در یک محیط پر سرو صدا،مثل کنسرت یا انفجار گلوله ،ترقه،به وجود می آید و بعد از مدتی برطرف می شود.

اما اکثر افراد (میلیون ها نفر در سراسر جهان) وزوز دائمی یا مزمن دارند.

  وزوز معمولا با کاهش شنوایی همراه است ، اما گاهی افرادی با شنوایی طبیعی نیز دچار وزوز گوش می شوند.

از آنجایی که وزوز غالبا علامت بیماری های گوش است توصیه می شود در صورتی که در گوشتان وزوز احساس می کنید حتما به متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه نمایید تا با معاینه و انجام یک سری آزمایشات بررسی های دقیق تری انجام گیرد.

تأثیر وزوز بر زندگی فرد

گرچه وزوز یک اختلال عملکرد خوش خیم است و بیماری محسوب نمی شود اما می تواند منجر به علایم ناتوان کننده در زندگی فرد شود.

برخی از افراد با وزوز راحت کنار می آیند و حال آن که در گروه دیگر وزوز می تواند منجر به ترس ، ناراحتی مداوم ، اضطراب ، آشفتگی ، تحریک پذیری ، عصبانیت ، افسردگی ، عدم تمرکز ، کم خوابی ، و ناتوانی در انجام کارهای روز مره شود و کیفیت زندگی فرد را در کار ،فعالیت های اجتماعی ،تفریح و تعاملات اجتماعی تحت تأثیر قرار دهد.

در ابتدا ممکن است بعضی از افراد بیشتر زمان خود را به استراحت بپردازند و از هر گونه ارتباطات اجتماعی بپرهیزند.این انزوا به همراه کم شدن تعاملات اجتماعی و تجربه های شنیداری و سایر فعالیت های فردی باعث  میشود که وزوز گوش تمام توجه فرد را به خود معطوف کند و به مرور زمان زندگی فرد را از کنترل خارج کند.علاوه بر تمام این ها احساس یاس ونومیدی و استرس و عدم توانایی کنترل وزوز بر شدت آن می افزاید و هوشیاری و توجه مغز به آن سمت متمرکز می شود.

در صورتی که وزوز به هنگام کار یا دیگر شرایط استرس زا تشدید گردد می تواند اضطراب بیشتری بر فرد تحمیل کند و فرد در سیکل معیوبی قرار گیرد.

این که وزوز گوش چقدر زندگی فرد را تحت الشعاع قرار می دهد به عوامل بسیاری بستگی دارد.از جمله این عوامل می توان به میزان بلندی فرکانس ، مدت زمان وزوز ، میزان درک فردی هر شخص از وزوز اشاره کرد که در افراد مختلف کاملا متفاوت است.

شایع ترین علل وزوز گوش

علیرغم این که در بسیاری از موارد،علت وزوز گوش ناشناخته باقی می ماند.برخی علل میتواند موجب تشدید آن شود.این علل عبارتند از:

کم شنوایی

روند افزایش سن

قرار گرفتن در معرض سر و صدای زیاد( تیز اندازی ، انفجار ، آلات موسیقی ، کار در محیط های صنعتی ، کار با ابزار آلات با صدای زیاد مثل دریل ، اره برقی و …گوش دادن به موزیک با صدای بلند به ویؤه با هندزفری)

برخی از بیماریهای گوش (جرم متراکم شده در مجرای گوش ، عفونت های گوش خارجی و میانی،  اختلالات پرده گوش ، پارگی پرده صماخ ، سخت شدن استخوانچه های گوش میانی (اتواسکلروز) وجود مشکل در حلزون گوش ، سلول های مویی حلزون و عصب شنوایی)

استرس

بیماری منیر

کم شنوایی ناگهانی

ضربه به سر

بیماری ام اس

استعمال دخانیات ،نوشیدن الکل و مواد کافئین دار ،برخی از غذاها

عوارض جانبی بعضی از داروها (آنتی بیوتیک های خانواده  مایسین ها ، دارو های ضد التهاب مثل ایبوبروفن ، داروهای کلیوی ، آسپرین با دوز بالا،برخی از داروهای ضد افسردگی ، بعضی از داروها ی سرطان.

بیماری های عمومی (بیماری های تیروئید ، آلرژی ها،دیابت ، بیماری های قلبی و عروقی ، فشار خون بالا و پایین ، جریان خون نامنظم  ، کم خونی ، اختلالات گردش خون ، بد شکلی مویرگ ها ، تصلب شرائین ، اتساع عروق ، تنگ شدن رگ های سیستم شنوایی (علل عروقی  معمولا وزوز ضربان دار ایجاد میکنند)

تومورهای سروگردن که موجب وارد آمدن فشار بر عروق خونی سر می شوند.

تومور عصب شنوایی که فشار هم بر روی عصب شنوایی و هم بر روی  عروق خونی گوش داخلی می آورد.

تومور گلوموس ژوگولر

بیماری های دندان ، مشکلات مربوط به عضلات فک ، گیجگاه و عضلات گردن ، ساییدگی دندان ها ، آرتریت فرسایشی مهره های گردن.

سینوزیت

باز بودن ناهنجار شیپور استاش

وجود اختلال در عصب شنوایی و مراکز  پردازش مغزی و هم چنین ساقه مغز

مهم ترین و شایع ترین علت وزوز گوش وجود تغیراتی (شکستگی یا خمیدگی) در سلول های مژکدار حلزون  است که منجر به تحریک دائمی سلول های عصب شنوایی می شوند(آسیب به پایانه های میکروسکوپی عصب شنوایی در گوش داخلی)

برانگیختگی و خودانگیختگی مناطق شنیداری مغز
در تحقیقاتی  که انجام شده ،اسکن مغز نشان میدهد که فعالیت های متابولیکی در نیم کره چپ مغز فرد مبتلا  به وزوز گوش افزایش می یابد،بنابراین وزوز گوش صرفا به سیستم شنوایی مرتبط نمی شود،در حقیقت وزوز با بخش وسیعی از مغز ارتباط دارد.

اقدامات تشخیصی

معمولا معاینات گوش و حلق و بینی ،دندانپزشکی، ارتودنسی توسط متخصص صورت می گیرد.
آنچه در مورد وزوز گوش بسیار اهمیت دارد پیگیری زود هنگام آن است، با مراجعه  به پزشک گوش و حلق و بینی، پزشک ضمن معاینه کامل و بررسی علل احتمالی بنابه صلاحدید خود انجام آزمایشات  شنوایی و در صورت نیاز سی تی اسکن، ام آر آی جهت بررسی این که آیا مشکل ساختاری وجود دارد یا خیر،توصیه می کند. هم چنین ممکن است پزشک بنا به صلاحدید خود آزمایشات مربوط به قند،چربی و هورمون ها.بررسی وضعیت  فاکتور های خون،کنترل فشار خون و…را توصیه کند. در صورتی که وزوز گوش مزمن و وطولانی نشده باشد امکان درمان وجود دارد.ضمن این که در بسیاری موارد علت وزوز گوش هم چنان ناشناخته باقی می ماند و ممکن است درمان خاصی هم نداشته باشد.

درمان وزوز گوش

درمان می تواند به ۳ روش باشد

  1. روش پزشکی (دارویی ،جراحی)
  2. استفاده از پوشاننده های وزوز و سمعک و صوت درمانی
  3. روش هایی جهت آرام سازی

با وجود این که تا به حال درمان قطعی برای وزوز گوش گزارش نشده اما با فهم بهتر علایم و علل و همین طور بیماری های مرتبط با آن می توان تا حدی بر آن غلبه کرد.

درمان پزشکی

با توجه به علل ذکر شده که بخشی از آن ها مربوط به بیماری های گوش است،در صورت درمان دارویی و یا جراحی  جهت کنترل بیماری معمولا وزوز گوش از بین می رود.
مثل بیرون آوردن جرم از مجرای گوش ، درمان دارویی یا جراحی برخی بیماری های گوش مثل عفونت های گوش ،بیماری اتواسکلروز،منیر،تومور اکوستیک و …

تغییر داروهای تجویز شده که منجر به ایجاد وزوز گوش شده اند.

در رابطه  با بیماری های عمومی که در قسمت  عوامل ذکر شده، مثل فشار خون ، بیماری های عروقی ، مشکلات تیروئید ، بیماری های کلیوی و .. با کنترل این بیماری ها وزوز گوش نیز کاهش می یابد و یا از بین میرود. در افرادی که فشار خون بالا دارند با تنظیم فشار خون با دارو و فعالیت ورزشی منظم وزوز کنترل می شود.

در کل با رعایت رژیم غذایی مناسب (کاهش مصرف نمک ، غذاهای تند و چرب ، قهوه ، چای ، نوشیدنی های کافئین دار ، مشروبات الکلی ، سیگار)فعالیت بدنی و ورزشی ، کنترل فاکتورهای خون مانند چربی ، قند ، هورمون ها ، کنترل فشار خون و استراحت وزوز تا حدی کنترل می شود.

در بعضی افراد که مشکلات افسردگی و استرس دارند ، با تجویز  داروهای ضد اضطراب وافسردگی وزوز تا حدی کنترل می شود. البته با استفاده از این داروها وزوز از بین نمیرود اما تحمل فرد زیاد می شود و نسبت به صداها بی تفاوت تر می شود.

استفاده از پوشاننده های وزوز و سمعک و صوت درمانی

در صورتی که وزوز فرد با کم شنوایی همراه نباشد،صوت درمانی پیشنهاد می گردد.و استفاده از وسایل پوشاننده وزوز که امروزه بیشتر این گزینه در سمعک ها لحاظ شده است، توصیه می گردد.این وسایل صداهای آهسته و آرام ، نویز مداوم ، نویز سفید ، صداهایی مانند ریزش باران صدای امواج دریا اصوات فیلتر شده و انواع خاصی از موسیقی و دیگر صداهای دلنشین را پخش می کنند و در پوشش وزوز و درمان آن بسیار مؤثر هستند. این صداها توجه  و تمرکز مغز را بر روی وزوز به طور چشمگیری کاهش می دهد  و موجب کاهش شنیدن صدای وزوز گوش می گردد
میتوان با روشن نمودن کولر،فن یا دستگاه تهویه مطبوع و یا حتی آکواریوم خانگی صدای وزوز را پوشش داد و به فرد کمک کرد تا وزوز گوش را نادیده بگیرد.

درمواردی که وزوز همراه با کم شنوایی است استفاده از سمعک در اکثر مواقع بسیار مؤثر است ومی تواند علاوه بر برطرف کردن مشکل شنوایی وزوز گوش راکاهش داده و گاهی از بین ببرد درحقیقت صدای محیط و افراد صدای وزوز داخل سر را پوشش می دهند و در نهایت مغز دیگرتمرکزی بر روی صدای وزوز گوش ندارد.

روش هایی جهت آرام سازی

پس از اقدامات تشخیصی و درمانی در صورتی که عامل وزوز گوش جدی و خطرناک نباشد و در صورتی که وزوز هم چنان وجود دارد و باعث ناراحتی فرد شده ،مهم ترین نکته در مقابله با وزوز توجه نکردن به آن است.

توصیه می شود که فرد:

تعاملات اجتماعی خود را حفظ کند و از انزوا دوری کند.

نگرش و عادات خود را تغییر دهد.

افکار منفی ونا امیدانه را به نگرش های مثبت تبدیل کند.

فعالیت بدنی منظم داشته باشد.

روش های تمدد اعصاب،مراقبه ،خود آرام سازی و ریلکسیشن را یاد بگیرد.

یوگا کار کند.

تکنیک های تنفس عمیق و شل کردن عضلات وماساژ را به کار گیرد.

خود را سرگرم کند و به کارهایی که علاقه مند است مشغول شود.

در صورتی که وزوز زیاد است و واقعا فرد را ناراحت کرده ، از محرک های صوتی بهتر است استفاده شود.در صورت استفاده از سمعک ، ساعات استفاده از سمعک بیشتر شود.تولید کنندده های نویز  و سایر منابع صوتی به منظور کاهش توجه از وزوز گوش کمک می کند.

برخی افراد با وزوز زندگی می کنند و راه هایی برای کنار آمدن با آن می یابند. گاهی جستجوی بیش از حد برای یافتن درمان فقط اوضاع را بدتر می کند. برخی از مبتلایان به وزوز می گویند یاد گرفته ایم که به آن عادت کنیم و نادیده اش بگیریم.این روش بهترین راه کار تسکین وزوز است.

هرگاه دچار وزوز شدید یادداشت کنید که چه مواد غذایی یا دارویی استفاده کردید.

آیا درمعرض سر و صدا بودید؟آیا استرس داشتید؟، در این صورت عوامل تشدید وزوز را شناسایی می کنید و به کاهش آن کمک می کنید.بر طرف شدن وزوز یک شبه اتفاق نمی افتد و نیاز به زمان دارد.

تأثیر ویتامین ها و مکمل ها بر روی وزوز

تحقیقات نشان داده ویتامین های A , E  و خانواده ویتامین های B ،روی(zinc) و امگا ۳ در کاهش وزوز گوش مؤثرند .میتوانید از مواد غذایی که شامل این ویتامین ها و مواد هستند، استفاده کنید .درکل الگوی تغذیه به سمت استفاده از حبوبات و میوه ها و سبزیجات  تازه ،لبنیات کم چرب،غذاهای دریایی و گوشت سفید وتخم مرغ توصیه می شود.

جهت استفاده از آنتی اکسیدان ها، ویتامین ها و مکمل ها حتما به پزشک مراجعه فرمایید.



مارس 19, 2024 بیماری های گوش
https://www.samakneda.com/wp-content/uploads/2017/03/Otosclerosis-1.jpg

از جمله بیماری دیگری که ممکن است گوش را درگیر کند میتوان اتواسکلروز را نام برد.

اتواسکلروز بیماری شایع در بزرگسالان است . این بیماری در خانم ها شیوع بیشتری دارد. معمولا در زمان نوسانات و تغییرات هورمونی مثل دوران بارداری بیشتر دیده می شود.زمینه های ارثی و ژنتیکی در این بیماری موثر هستند.

در اتواسکلروز،کوچکترین استخوانچه گوش میانی(استخوانچه رکابی) به قسمت ورودی حلزون که درچه بیضی نام دارد فیکس می شود و استخوانچه از نظر دامنه حرکت محدود می شود.  در حقیقت اتواسکلروز سخت شدن و تجمع کلسیم و رشد و استخوان سازی اضافی در اطراف استخوانچه رکابی گوش میانی است که مانع حرکت آن می شود.  در اوایل بیماری،بیشتر افت شنوایی انتقالی در فرکانس های بم دیده می شود و با پیشرفت بیماری بقیه فرکانس ها نیز افت پیدا می کنند و بتدریج علاوه بر گوش میانی،قسمتی از حلزون نیز در گیر می شود که می تواند کم شنوایی آمیخته ایجاد کند.

علایم اتواسکلروز

شایع ترین علامت: کاهش شنوایی تدریجی
گیجی
مشکلات تعادل
وزوز (احساس سوت،غرش،صدای فش فش در گوش ها یا سر)

اقدامات تشخیصی

پزشک متخصص گوش و حلق و بینی پس از معاینه دقیق توصیه به انجام آزمایش ادیومتری (ارزیابی و سنجش شنوایی) تمپانومتری (بررسی وضعیت گوش میانی و تحرک استخوانچه ها) و رادیوگرافی دارد و پس از بررسی نتایج ، تشخیص بیماری و این که بیماری در چه مرحله ای است داده می شود.

درمان

درمواردی فلوراید سدیم تجویز می شود که روند پیشرفت بیماری را کندتر می کند.در اکثر مواقع درمان جراحی برای برداشتن استخوان های اضافی توصیه می شود .در موارد پیشرفته بیماری درمان جراحی معمولا توصیه نمی گردد و استفاده از سمعک  راه کار مفید تری است .این افراد معمولا از سمعک رضایت  بسیار بالایی دارند.



مارس 19, 2024 بیماری های گوش
https://www.samakneda.com/wp-content/uploads/2017/03/Otitis-media3.jpg

یکی دیکر از بیماری های گوش ، عفونت مزمن گوش میانی می باشد که به نکاتی در این مورد اشاره خواهیم کرد.

درصورت رها کردن بیماری به علت پارگی پرده گوش ، گوش میانی به طور مکرر در معرض عفونت حاد قرار می گیرد، و اگر این عفونت های حاد مکرر درمان نشود به تدریج منجر به عفونت مزمن گوش میانی می شود. در این مواقع پرده صماخ معمولا سوراخ است و ترمیم نشده است .

استخوانچه ها ی گوش میانی و کل فضای گوش میانی و حتی اطراف آن از قبیل استخوان ماستوئید و حتی حلزون گوش هم ممکن است درگیر شوند. عفونت مزمن گوش میانی به درمان مقاوم است و عوارض متعددی دارد. از جمله افت شنوایی انتقالی در حد متوسط به بالا و انتشار عفونت به مناطق مجاور گوش میانی.
با عفونت مزمن گوش میانی در این موارد استفاده از قالب ضد آب سیلیکونی در هنگام استحمام توصیه می شود که از ورود آب حتی به میزان بسیار کم به فضای گوش میانی جلوگیری شود و احتمال عود عفونت کاهش یابد.  قالب محافظ آب کاملا متناسب با شکل مجرای گوش ساخته می شود(قابل تهیه درکلینیک های شنوایی)
اما توصیه مهم در اتیت میانی مزمن ، مراجعه به متخصص گوش و حلق و بینی است.

اقدامات تشخیصی

شامل معاینه دقیق،انجام تست های ادیومتری (سنجش شنوایی)و تمپانومتری(بررسی وضعیت گوش میانی )و رادیوگرافی می باشد.

درمان

درمان دارویی شامل تجویز آنتی بیوتیک های خوراکی و موضعی جهت کنترل ترشح گوش است و درمان جراحی به منظور کنترل عفونت و جلوگیری  از عوارض جدی،ترمیم پرده صماخ و باز سازی مکانیسم شنوایی آسیب دیده است.



مارس 19, 2024 بیماری های گوش
https://www.samakneda.com/wp-content/uploads/2017/03/Otitis-media.jpg

عفونت حاد گوش میانی شایع ترین علت مراجعه کودکان ۶ ماهه تا ۸ ساله به پزشک و شایع ترین علت کم شنوایی در کودکان است.

در ابتلای به بیماری عواملی از قیبل : زمینه های ارثی،استعمال دخانیات توسط والدین ،تأثیر هوای سرد و جمعیت متراکم در مهدها و مدارس، عدم رعایت بهداشت بینی و دهان و دندان و تغذیه نامناسب(استفاده کم از میوه ها و سبزیجات مفید) و هم چنین عدم تغذیه با شیر مادر را میتوان نام برد.هم چنین کودکانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند از جمله کودکانی با نارسایی کلیه، دیابت،سرخک ، آبله مرغان و ذات الریه بیشتر به اتیت حاد میانی دچار می شوند.

عفونت حاد گوش میانی در کودکانی که با شیر مادر تغذیه شده اند وهم چنین واکسیناسیون منظم داشتند کمتر دیده می شود. همچنین در کودکانی که سرماخوردگی های مکرر ، گرفتگی بینی، تنفس دهانی،عفونت مکرر گلو ، حساسیت و آلرژی،عفونت های باکتریایی و ویروسی مجاری تنفسی،عفونت و بزرگی لوزه ها و لوزه سوم دارند ،بسیار شایع است.

بزرگی و التهاب لوزه سوم ( لوزه سوم در قسمت بالا و پشت حلق قرار دارد ) باعث می شود دهانه شیپور استاش در حلق بسته شود و ایجاد عفونت در گوش میانی بکند . لوزه سوم معمولا از سن مدرسه شروع به کوچک شدن میکند و در سن بلوغ اندازه آن به حداقل میرسد.


https://www.samakneda.com/wp-content/uploads/2017/03/Otitis-media2-1.jpg

همانطور که قبلا در قسمت ساختار گوش ذکر کردیم ،شیپور استاش لوله ای که یک سر آن در حلق و سر دیگر آن در گوش میانی است و با هر عمل بلع و خمیازه دهانه شیپور استاش در حلق باز می شود و باعث می شود  فشار هوای بیرون با فشار داخل گوش میانی برابر شود. یکی از دلایل عفونت گوش میانی درکودکان ساختار شیپور استاش و تفاوت آن با شیپور استاش در بزرگسالان است . در کودکان شیپور استاش قطر بیشتری دارد و در اصطلاح گشاد تر است ، هم چنین طول استاش در کودکان نسبت به بزرگسالان کوتاه تر و در عین حال تا حدی افقی تر است بنابراین فاصله گوش میانی تا حلق کمتر است در نتیجه میکروب ها و ترشحات عفونی به راحتی به گوش منتقل می شوند.

یکی از دلایلی که به مادران توصیه می شود هنگام شیر دهی به نوزاد و کودک، سرو بدن نوزاد را کمی بالا و زاویه دار بگیرند به دلیل این است که شیپور استاش در کودکان کوتاه و گشاد و تا حدی افقی است و هنگام شیر خوردن و یا بالا آوردن آن امکان دارد شیر از راه شیپور وارد گوش میانی شود و منجر به عفونت گوش میانی گردد.

به دلایلی که در بالا توضیح داده شد سرماخوردگی و عفونت های ناحیه حلق  و بزرگی لوزه سوم … باعث می شود که تجمع مایع در پشت پرده گوش ایجاد شود.مایع مخلوطی از چرک و مخاط وخون است.در این مرحله کودک گوش درد شدید و تب دارد . در این مواقع والدین باید هرچه سریع تر فرزندشان رانزد پزشک متخصص برده و جهت درمان به موقع آن اقدام نمایند.در صورت بی توجهی والدین و عدم درمان به موقع،فشار چرک و مخاط زیاد می شود و منجر به پارگی پرده گوش و کم شنوایی میگردد.در این صورت چرک به خارج مجرای گوش تخلیه می گردد.

عفونت گوش میانی هم چنین میتواند باعث عفونت استخوان ماستوئید در پشت گوش و کاهش شنوایی شود.در صورتی که بیماری در این مرحله درمان نشود ممکن است بتدریج مزمن شود و عفونت برای هفته ها و ماه ها و سال ها در گوش بماند.این حالت فرد را مستعد عود های مکرر عفونت های حاد می کند.بنابراین توصیه میشود عفونت حاد گوش میانی را جدی بگیرید ، چون می تواند کاهش شنوایی دائمی و مسائل جدی تری ایجاد کند .

کاهش شنوایی دراطفال یادگیری را مختل می کند و حتی تکامل گفتار و زبان را به تاخیر می اندازد.

در صورتی که اتیت حاد میانی به موقع و مؤثر درمان شود جای هیچ گونه نگرانی نیست.


علایم عفونت حادگوش میانی در نوزادان

کشیدن یا خاراندن گوش

تکان دادن مکرر سر

اختلال خواب

گریه و بیقراری ،تحریک پذیری و بی حوصلگی

تب و استفراغ

ترشح از گوش(در صورت پارگی پرده گوش)

 

علایم عفونت حاد گوش میانی در بزرگسالان و کودکان

احساس پری و فشار در گوش

گوش درد شدید

تب و استفراغ

خروج ترشحات خونی و عفونی از گوش(در صورت پارگی پرده گوش)

مشکلات شنوایی

سرگیجه و اختلال تعادل

 


اقدامات تشخیصی

پزشک متخصص معاینات دقیقی بر روی گوش و حلق و بینی انجام می دهد و در صورت امکان و نیاز،انجام آزمایشات تمپانومتری(در جهت بررسی وضعیت پرده گوش،فشار گوش میانی ،احتمال تجمع مایع در گوش میانی) و ادیو متری (ارزیابی و سنجش شنوایی) و هم چنین رادیو گرافی از حلق و لوزه ها را توصیه می کند.

درمان

در اغلب موارد عفونت حاد گوش میانی با تجویز داروها ی آنتی بیوتیک و آنتی هیستامین(در صورت وجود آلرژی) و ضد احتقان درمان می گردد . مهم است که تمام داروها طبق دستور پزشک مصرف شود. در صورت مقاوم بودن بیماری به درمان دارویی بنا به صلاحدید متخصص گوش و حلق و بینی درمان جراحی شامل برداشتن لوزه ها و لوزه سوم ،میرنگتومی ( ایجاد شکاف کوچک در پرده گوش جهت تخلیه مایعات پشت پرده گوش) و یا گذاشتن تیوب   (VT)بر روی پرده گوش جهت تخلیه طولانی مدت ترشحات گوش میانی و پشت پرده صماخ انجام می شود



مارس 19, 2024 بیماری های گوش
https://www.samakneda.com/wp-content/uploads/2017/03/nagahani.jpg

کم شنوایی ناگهانی به کاهش یا از دست دادن یکباره شنوایی در کمتر از ۲۴ ساعت در یک یا هر دو گوش گفته می شود.  (نوع دو طرفه این بیماری بسیار نادر است)  .  کم شنوایی ناگهانی  معمولا به علت وجود اختلال و التهاب در گوش داخلی ایجاد می شود. این کم شنوایی از نوع حسی عصبی است و ممکن است ملایم،متوسط یا شدید باشد و گاهی همراه با وزوز و سرگیجه و احساس پری در گوش است.

توصیه اکید می گردد که حداکثر تا ۴۸ ساعت پس از بروز این مشکل حتما به پزشک متخصص گوش و حلق وبینی مراجعه شود.

علت کم شنوایی ناگهانی ناشناخته است و موارد ذیل به عنوان علل احتمالی ذکر شده است .

ضربه های فیزیکی شدید به سر

استفاده از برخی داروهای مضر برای سیستم شنوایی

اشکال در گردش خون گوش داخلی

اختلالات عروقی

بیماری های سیستم ایمنی

ام اس

ضربه های صوتی

منیر

عوامل میکروبی،ویروسی به دنبال عفونت های تنفسی فوقانی

بعضی از تومورها

اقدامات تشخیصی

اقدامات تشخیصی شامل تست شنوایی ، در صورت نیاز آزمایش  خون و ام ار ای MRI است.

درمان

درمان کم شنوایی ناگهانی بسته به علل احتمالی که توسط پزشک گوش و حلق و بینی تشخیص داده می شود انجام می گیرد.  درمان دارویی است و بهترین درمان ثابت شده مؤثر ،کورتون است.درمان های دیگری نیز مانند داروهای ضد ویروس توصیه شده است.  هدف از درمان افزایش گردش خون گوش داخلی و اکسیژن رسانی به گوش داخلی و تقویت سیستم ایمنی بدن و کاهش واکنش های التهابی سیستم عصبی گوش داخلی است.
شروع سریع درمان در این بیماری اهمیت بسزایی دارد.هرچه فرد زود تر به پزشک مراجعه نماید احتمال بهتر شدن شنوایی بیشتر است.  با این وصف در برخی موارد کم شنوایی ناگهانی درمان نمی شود ودر صورتی که فرد با قیمانده شنوایی داشته باشد،استفاده از سمعک بهترین راهکار خواهد بود.