مارس 28, 2024 بیماری های گوش
https://www.samakneda.com/wp-content/uploads/2017/03/tabs.jpg

از آنجا که همه داروها علاوه بر اثرات درمانی می توانند عوارض جانبی نیز داشته باشند و مسمومیت دارویی ایجاد کنند . بهتر است همیشه راجع به عوارض جانبی هر دارویی که استفاده می کنید آگاهی داشته باشید.  عوارض جانبی بعضی از داروها تأثیر بر روی سیستم شنوایی و تعادل است.  در صورتی که با استفاده از دارویی ، احساس کم شنوایی ، تاری دید ، احساس سر گیجه ، عدم تعادل و وزوز گوش داشتید حتما بلافاصله موضوع  را با پزشک خود در میان بگذارید.

این داروها که مسمومیت دارویی ایجاد می کنند و باعث کم شنوایی می شوند معمولا تعدادی از آنتی بیوتیک ها که از خانواده مایسین ها و آمینو گلوکوزیدها هستند و هم چنین داروهای کلیوی می با شند. حتی  مصرف طولانی مدت خود سرانه دارو های مسکن ضد التتهابی مثل آسپیرین ، ایبوبروفن نیز می تواند باعث آسیب به سیستم شنوایی گردد.

بعضی از داروهای شیمی درمانی نیز می توانند بر روی شنوایی تأثیر بگذارند. درزیر عناوین برخی از این داروها آمده است.
استرپتومایسین ، جنتامایسین ، نئومایسین ، کانامایسین ، گارامایسین ، ونکومایسین ، آمیکاسیس ، دی هیدرواسترپتومایسین ، کلر آمنیکل ، فورسماید ، سالیسیلات ها وکنینین هاو….



مارس 28, 2024 بیماری های گوش
https://www.samakneda.com/wp-content/uploads/2017/03/ekhtelal.jpg

اختلال پردازش شنوایی – شنوایی و پردارش شنیداری بنیادی‌ترین مهارت برای زبان و خواندن و یادگیری است.
سیستم شنوایی به ۲ بخش تقسیم می‌شود. سیستم شنوائی محیطی و سیستم شنوایی مرکزی.
سیستم شنوایی محیطی از گوش خارجی شروع می‌شود و تا عصب شنوایی ادامه دارد. وظیفه این سیستم دریافت و ورود اطلاعات شنیداری و تحویل آن به سیستم شنوایی مرکزی است.
سیستم شنوایی مرکزی از عصب شنوایی شروع می‌شود و تا منطقه شنیداری در قشر مغز ادامه دارد .وظیفه این بخش این است که صداها و اطلاعات شنیداری و گفتار را پردازش کند و مکان و جهت صدا را تشخیص دهد. در حقیقت تشخیص و درک و تمایز گفتار توسط قشر شنوایی مغز صورت می‌گیرد.

در اختلال پردازش مرکزی شنوایی یا بدشنوایی، سیستم محیطی از لاله گوش تا حلزون شنوایی سالم است. درحقیقت مشکل فیزیکی در سیستم شنوایی وجود ندارد و شنوایی طبیعی است.

در اینجا ضعف عملکرد در مسیرهای عصب شنیداری تا قشر شنوایی در مغز وجود دارد و پردازش اطلاعات زبان، گفتار و تمایز آنها در مغز به خوبی انجام نمی‌شود و فرد نمی‌تواند کلمات و مفاهیم را تفکیک ذهنی کند و معنایش را دریابد. فرد در تمایز صداها و آواها از یکدیگر مشکل دارد، به ویژه اگر کلمات و جملات پیچیده باشند. در نتیجه صدا ناواضح به گوش می‌رسد و گفتار مبهم و نامفهوم است.
در این اختلال شنیدن مشکل ندارد اما فرایند گوش کردن به خوبی انجام نمی شود.

شیوع اختلال پردازش شنیداری
در سالمندان         %۷۰
در افراد میانسال     %۲۰-%۱۰
و در کودکان حدود %۵-%۲ گزارش شده و براساس بعضی آمارها این مشکل در کودکان تا %۲۰ در حال رشد است و در پسران ۲ برابر دختران شیوع دارد.

در اینجا به اختلال پردازش شنوایی درکودکان می‌پردازیم.

اختلال پردازش شنوایی در کودکان

تقریبا تمام فعالیت‌های مدرسه از قبیل گوش دادن به صداهای معلم، ارتباط با همکلاسی‌ها، مشارکت در مباحث درسی، انجام تمرینات ورزشی و… همه بستگی به توانایی دانش آموز در پردازش صداها دارند و نیاز به یک سیستم شنوایی سالم و نیرومند وجود دارد.

اکثر کودکان با این مشکل، در آزمون‌های پایه سنجش شنوایی، طبیعی هستند.

اختلال پردازش شنوایی مهارت‌های گوش کردن، توجه شنیداری ، صحبت کردن، تلفظ کلمات، درک گفتار، دستور زبان،خواندن و نوشتن، معنی کلمات و حافظه شنوایی را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
در کل کودکان با این مشکل دچار ضعف آموزشی و تحصیلی می‌شوند و ممکن است مهارت‌های اجتماعی کودک هم تحت تاثیر قرار بگیرد و به تدریج مشکل در دوست یابی ایجاد شود.
اختلال پردازش شنوایی گاهی با اختلال نقص توجه، بیش فعالی، مشکلات زبانی و گفتار، طیف اتیسم و دیگر مشکلات یادگیری اشتباه می‌شود و در صورتی که به موقع تشخیص داده نشود، هم دانش آموز، هم خانواده و هم اولیای مدرسه درگیر می‌شوند.
این اختلال خود را با نشانه‌ها و رفتارهای مختلفی بروز می‌دهد.
این کودکان معمولا در کلاس درس دچار مشکل می‌شوند و به همین خاطر، این مشکل در سال‌های اولیه مدرسه خود را نشان می‌دهد.

یکی از انواع بدشنوایی یا اختلال پردازش شنوایی، بیش شنوایی یا پرشنوایی است. در حقیقت این کودکان حساسیت بیش از حد به صدا دارند. افرادی که این مشکل را دارند سطح تحمل شنیداری پایین‌تری دارند و صداهایی که از نظر شدت برای افراد عادی قابل تحمل است، برای این کودکان غیرقابل تحمل و آزاردهنده است.
این کودکان در محیط‌های شلوغ نمی‌توانند صدای اطراف را نشنیده بگیرند و نسبت به آن بی‌توجه باشند.به همین دلیل معمولا با صدای بلند صحبت می‌کنند و یا صدای تلویزیون را بلند می‌کنند و از دیگران می‌خواهند که ساکت باشند تا بتوانند صدای تلویزیون را گوش دهند، یا اینکه خودشان صحبت کنند (علامت بارز).

کودکانی با این مشکل در محیط‌های پر سروصدا مثل مجالس عروسی، کنسرت، تمایلی به حضور ندارند و به سرعت خسته و کلافه می‌شوند و یا اینکه فعالیت بیش از اندازه از خود نشان می‌دهند.معمولا در محیط‌های شلوغ گوششان را می‌گیرند.  همیشه از صدایی گله می‌کنند که شاید برای ما تنها یک صدای بی‌اهمیت و ضعیف است.
این کودکان گاهی اوقات کوچکترین صداها را حتی از فواصل دور می‌شنوند و تشخیص می‌دهند وگاهی از فاصله نزدیک هم توجهی به صدا زدن نشان نمی‌دهند. در این حالت خانواده به غلط تصور می‌کند که فرزندشان هر زمان دوست داشته باشد گوش می‌کند و در جایی که به نفعش نیست توجهی نشان نمی‌دهد. این برداشت غلط است. این کودکان کنترلی روی رفتارخود ندارند، گستاخ نیستند.برداشت نادرست والدین ممکن است موجب مشکلات رفتاری، اضطراب و حتی رفتارهای لجوجانه و مقابله‌ای در کودک شود.

مشکل زمانی پدیدار می‌شود که کودک وارد کلاس اول می‌شود و باید به صدای معلم گوش دهد. در این مواقع کوچکترین صدا از حیاط، ترافیک، صدای بچه‌ها در سر کلاس و در کل صدای پس زمینه باعث حواس پرتی و به هم خوردن توجه و تمرکز وی می‌شود.

کودکانی با این مشکل در پردازش کلماتی که به سرعت ارائه می‌شود تا حدی جا می‌افتد. در واقع سرعت انتقال گفتار برای آنها بالاست، زیرا خودشان از سرعت پردازش پایین‌تری برخوردار هستند.

این کودکان در بیان اتفاقات و وقایع متداول و روزمره دچار مشکل هستند و تمایلی به بازگو کردن آنها ندارند.

علایم و رفتارها

در زیر به مجموعه علایم و رفتارهایی که کودکان با اختلال پردازش شنوایی ممکن است از خود نشان دهند، می پردازیم. البته هیچ کودکی همه این رفتارها را به طور همزمان نخواهد داشت. با این وجود اگر کودک شما تعدادی از این علایم را دارد جهت بررسی به شنوایی شناس مراجعه نمایید.

  مشکل در گوش دادن

  مشکل فهم گفتار در حضور سروصدا

  صرف انرژی زیاد برای گوش دادن و در نتیجه خستگی زودرس

  مشکل توجه و تمرکز شنیداری در کلاس درس (تنها چند دقیقه گوش می‌دهد و بعد حواسش پرت می شود و در فکر فرو می‌رود)

  خواب زیاد

  خطا در دیکته (جا انداختن حروف، برعکس نوشتن حروف) و دیکته بهتری در منزل نسبت به مدرسه دارند.

  تلفظ ضعیف کلمات و آواها

  ضعف در یادگیری خواندن و نوشتن

  صبر و تحمل شنیداری پائین و گوش کردن نامناسب

  ضعف در توجه کردن و دنبال کردن دستورات شفاهی

مشکل در محاوره های طولانی مدت

  گیج شدن در زمانی که چند درخواست از کودک می‌شود.

  با صدای بلند صحبت کردن

  توجه بیش از حد به برنامه‌های تلویزیون

  صدای تلویزیون را بلند کردن

  علایم پرشنوایی یا بیش شنوایی

  حواس پرتی و خستگی و کلافگی در محیط‌های شلوغ و دست گذاشتن روی گوش‌ها

  درخواست مداوم برای تکرار صحبت دیگران

  تاخیر و کندی در پاسخ دادن به دستورات شفاهی

  خستگی مفرط در هنگام به گوش دادن طولانی مدت

حافظه کوتاه مدت شنیداری ضعیف

  ضعف در یادگیری ترانه‌ها یا سرودهای کودکان

  صدای غیرعادی ، بلند، ارام، بی‌رمق، رسمی، خشک

  صحبت‌های بی‌ربط به موضوع

  مکث طولانی قبل از پاسخ دادن به سوالات یا دستورها

  تاخیر در زبان و گفتار

  ترجیح به انجام فعالیت‌های غیرکلامی، بهره هوش عملی به طور چشمگیری بالاتر از بهره هوش کلامی است.

  مشکل در یادداشت برداری

  مشکل دربه خاطر آوردن اطلاعات شنیداری (اختلال حافظه شنوایی)

  ضعف در دایره لغات و حفظ کردن آنها

  ضعف در یادگیری زبان دوم

  ضعف در یادگیری موسیقی

  جمله بندی کوتاه و ناقص

  خستگی شنیداری زودرس و صبر شنیداری پایین

  ترس از صداهای بلند و یا ناخوشایندی این صداها

  علاقه زیاد به حل پازل تصویری و تلویزیون و کارهای کامپیوتری

  بی علاقگی نسبت به کتابخوانی

  بزرگ نویسی

  عدم مشارکت در کارهای کلاسی

  مشکل در شنیدن صدای تلفن و صدای ضبط شده

  عملکرد رو به افول در سال های بالاتر مدرسه، به ویژه زمانی که حجم دستورها و مباحث کلامی افزایش می‌یابد.


عوامل اختلال پردازش شنوایی

بدشنوایی صرفا به دلیل یک عامل خاص ایجاد نمی‌شود و چندین علت در ابتلا به آن نقش دارند. مشکلات زیر از مهمترین علل ایجاد بدشنوایی هستند.

سابقه عفونت‌های مکرر گوش میانی (ایجاد کم‌شنوایی می‌کند و مغز کمتر در معرض تحریکات شنیداری است)

سرماخوردگی های مکرر ، عفونت های سینوسی ، آلرژی تنفسی

تب بسیار شدید در دوران نوزادی، خردسالی

تشنج و صرع

نارس به دنیا آمدن

مشکلات حین تولد (تولد بسیار طولانی، استفاده از فورسپس ، وکیوم و مسدود بودن کانال تولد)

آسیب‌های وارد شده به مغز

ضربه به سر

تأخیر رشد گفتار و زبان و تأخیر رشدی

زردی بالا

سابقه ژنتیکی

مشکلات مادرزادی


تشخیص اختلال پردازش شنوایی

معمولا والدین و معلم‌ها، اولین کسانی هستند که متوجه مشکلاتی در کودک می‌شوند.
با بررسی دقیق تشخیصی درکلینیک‌های شنوایی می‌شود این اختلال را مورد بررسی قرار داد. این اختلال توسط شنوایی شناس تشخیص داده می شود.

بدشنوایی با روش‌های تصویربرداری مغزی MRI و CT SCAN مشخص نمی‌شود.

از آنجایی که علاوه بر مهارت خوب شنیدن، باید مهارت خوب گوش دادن هم وجود داشته باشد می‌توان رفتارهای گوش کردن را مورد ارزیابی قرار داد.
گام اول انجام آزمایشات پایه شنوایی (ادیومتری و تمپانومتری) است که مشخص می‌شود آیا سیستم شنوایی محیطی سالم است یا خیر و آیا کودک کم شنوایی دارد یا نه.
گام دوم کامل شدن پرسشنامه بدشنوایی توسط والدین است.
گام سوم اجرای آزمون‌های تشخیصی بدشنوایی است که به طور اختصاصی آنرا ارزیابی می‌کند و در آخر نتایج ارزیابی عملکرد رفتاری و آزمون‌ها بررسی می‌گردد و در مورد وجود یا عدم وجود بدشنوایی تصمیم گیری می‌شود و حتی براساس نتایج آزمون‌ها روش‌های درمانی نیز مشخص می‌گردد.
همچنین با توجه به اختلالات همراه بدشنوایی که به آنها اشاره شد در صورتیکه به نظر برسد به ارزیابی حیطه‌های دیگر نیاز است، جهت ارزیابی گفتار و سایر اختلالات همراه به گفتار درمانگر و کاردرمانگر ارجاع داده می‌شود و رفتارهای گوش دادن بررسی می‌گردد.


درمان اختلالات پردازش شنوایی

هرچه کودک مبتلا به اختلال پردازش شنوایی زودتر (قبل از سن ۶ سالگی و یا در سال‌های اول تحصیل) درمان مناسب دریافت کند، بعدها مشکلات کمتری در زندگی خواهد داشت.
با توجه به نتایج آزمون‌های تشخیص همچنین وضعیت کودک مثل شرایط، سن گفتار و زبان و… روش‌های درمانی توصیه می‌گردد.
این دانش آموزان نیازمند روش‌های آموزش سازمان یافته، فشرده، منظم و چندحسی هستند. انجام تمرینات این برنامه به دانش آموزان کمک می کند تا کمترین مشکل را در درک و فهم مطالب درسی داشته باشند و بتوانند در کنار سایر دانش آموزان و هماهنگ با آنها به تحصیل ادامه دهند.
روش‌های درمانی باعث بهبود عملکرد درک گفتار و کلمات در محیط شلوغ ، بهبود مهارت‌های دو گوشی ، تقویت مهارت مکان یابی و جهت‌یابی صدا ، افزایش حافظه فعال شنیداری و همچنین حساسیت زدایی نسبت به صدای مزاحم می گردد و تمرینات توانبخشی به نحوی که فرد بتواند صدای محیط را حذف کند و صدای معلم را به خوبی درک و پردازش کند.
بهترین محیط یادگیری برای کودک مبتلا به اختلال پردازش شنوایی، کلاس‌های انفرادی یا چندنفره با کمترین سروصدا می‌باشد.
کودک مبتلا به اختلال پردازش شنوایی با دریافت به موقع مناسب درمان می‌تواند در طی ۶-۳ ماه پیشرفت قابل توجهی به دست آورد و به زندگی خود ادامه دهد. درست همانند سایر همکلاسی‌هایش موفق باشد.

راهکارهای درمانی شامل موارد ذیل می‌باشد:

تربیت شنوایی

اصلاح محیط گوش دادن

تمرینات مبتنی در زبان

صوت درمانی

استفاده از دستگاه اف ام

همگام سازی امواج مغزی

در پروسه اختلال پردازش شنیداری فقط ادیولوژیست (شنوایی شناس) کافی نیست. در کنار گفتار درمان، کار درمان و روان شناس کودک، اقدامات درمانی صورت می‌گیرد.



مارس 28, 2024 بیماری های گوش
https://www.samakneda.com/wp-content/uploads/2017/03/nagahani.jpg

کم شنوایی ناگهانی به کاهش یا از دست دادن یکباره شنوایی در کمتر از ۲۴ ساعت در یک یا هر دو گوش گفته می شود.  (نوع دو طرفه این بیماری بسیار نادر است)  .  کم شنوایی ناگهانی  معمولا به علت وجود اختلال و التهاب در گوش داخلی ایجاد می شود. این کم شنوایی از نوع حسی عصبی است و ممکن است ملایم،متوسط یا شدید باشد و گاهی همراه با وزوز و سرگیجه و احساس پری در گوش است.

توصیه اکید می گردد که حداکثر تا ۴۸ ساعت پس از بروز این مشکل حتما به پزشک متخصص گوش و حلق وبینی مراجعه شود.

علت کم شنوایی ناگهانی ناشناخته است و موارد ذیل به عنوان علل احتمالی ذکر شده است .

ضربه های فیزیکی شدید به سر

استفاده از برخی داروهای مضر برای سیستم شنوایی

اشکال در گردش خون گوش داخلی

اختلالات عروقی

بیماری های سیستم ایمنی

ام اس

ضربه های صوتی

منیر

عوامل میکروبی،ویروسی به دنبال عفونت های تنفسی فوقانی

بعضی از تومورها

اقدامات تشخیصی

اقدامات تشخیصی شامل تست شنوایی ، در صورت نیاز آزمایش  خون و ام ار ای MRI است.

درمان

درمان کم شنوایی ناگهانی بسته به علل احتمالی که توسط پزشک گوش و حلق و بینی تشخیص داده می شود انجام می گیرد.  درمان دارویی است و بهترین درمان ثابت شده مؤثر ،کورتون است.درمان های دیگری نیز مانند داروهای ضد ویروس توصیه شده است.  هدف از درمان افزایش گردش خون گوش داخلی و اکسیژن رسانی به گوش داخلی و تقویت سیستم ایمنی بدن و کاهش واکنش های التهابی سیستم عصبی گوش داخلی است.
شروع سریع درمان در این بیماری اهمیت بسزایی دارد.هرچه فرد زود تر به پزشک مراجعه نماید احتمال بهتر شدن شنوایی بیشتر است.  با این وصف در برخی موارد کم شنوایی ناگهانی درمان نمی شود ودر صورتی که فرد با قیمانده شنوایی داشته باشد،استفاده از سمعک بهترین راهکار خواهد بود.



مارس 28, 2024 درباره سمعک
https://www.samakneda.com/wp-content/uploads/2017/03/tosiyeh.jpg

در ذیل یکسری اطلاعات  و توصیه هایی برای اطرافیان فرد کم شنوا به شما می دهیم:

کم شنوایی نقص قابل توجهی است . در صورت همکاری افراد خانواده دوره تطبیق با سمعک راحت تر طی خواهد شد.توصیه می شود در روز های اول زمانی که شاهد بهبود شنوایی فرد در موقعیت های مختلف هستید،او را تشویق کنید و اگر فرد از صداهای زمینه ناراحت است ، راجع به وجود صداهای زمینه و میزان بلندی آن توضیح دهید.

اگر قصد صحبت با فرد کم شنوا را دارید ابتدا توجه وی را جلب نمایید و فرد کم شنوا را در جریان موضوع صحبت قرار دهید . اگر فرد جملات شما را خوب متوجه نمی شود به بیان دیگر سخن بگویید. جملاتتان را ساده تر و کوتاه تر کنید.

با صدای طبیعی و معمولی و به صورت واضح صحبت کنید و جویده و تند حرف نزنید. لازم نیست خیلی بلند صحبت کنید، سمعک صداها را به اندازه کافی تقویت می کند. بلند صحبت کردن شما می تواند صدای خروجی سمعک را مختل کند و کلماتتان نامفهوم شود و برای فردکم شنوا ناراحت کننده باشد.

از روبرو و در وضعیت چهره به چهره صحبت کنید . در این صورت فرد حرکات لب ها، تأکید های صورت  و ژست ها که همگی  بخش هایی از مکالمه هستند و در حقیقت کلید های ارتباطی هستند را می بیند و بهتر متوجه صحبت شما می شود .

در هنگام صحبت سیگار نکشید و چیزی نخورید و دستتان را جلوی صورت و دهان خود نگیرید تا فرد شنونده صورت و دهان شما را ببنید .

به محیط توجه کنید ، از یک اتاق به اتاق دیگر صحبت نکنید ، درمکان هایی که سر و صدا زیاد است. ماشین لباسشویی ، جاروبرقی و …. روشن است یا موسیقی بلند است، فاصله تان را بافرد کم شنوا کم کنید و از روبرو و شمرده با وی صحبت کنید .

بهتر است شمرده و با سرعت کمتری صحبت کنید . کلمات را کامل و درست ادا کنید . در این صورت درک و تشخیص گفتار و کلمات در فرد بهتر خواهد شد. لازم به ذکر است که پردازش گفتار در افراد جوان سریع تر از افراد مسن صورت می گیرد . در افراد مسن نوعی تأخیر وکندی در سیستم شنوایی (عصب و مراکز مغزی) رخ می دهد ضمن این که بعضی  از سلول های عصبی تخریب شده اند و بعضی دیگر عملکرد صحیحی ندارند.

از ایجاد همهمه و صحبت چند نفری با یکدیگر در حضور فرد کم شنوا خود داری نمایید. درمحیط های شلوغ و زمانی که چند نفر با هم صحبت می کنند ، سیستم های پیچیده ای در مغز با دقت و مهارت تمام درک گفتار و تشخیص کلمات در میان جمع را امکان پذیر می سازد. در افراد مسن این مسیر های عصبی  وظیفه شان را به درستی انجام نمی دهند و به همین دلیل زمانی که چند نفر با هم صحبت می کنند.تشخیص جملات وکلمات برایشان مشکل میشود . در این شرایط حتما با وی از فاصله کم رو برو و شمرده صحبت نمایید.

در نظر داشته باشید که فرد کم شنوا از چه فاصله ای متوجه حرف های شما می شود ، این فاصله بسته به میزان کم شنوایی و این که فرد از یک یا دو سمعک استفاده می کند ، می تواند متغیر باشد.

شخص کم شنوا را در گفتگو ها و برنامه هایتان شرکت دهید.به این ترتیب آن ها تشویق خواهند شد در جمع شرکت کنند و از جمع فاصله نمی گیرند. دوستان و خانواده در این زمینه میتوانند کمک بزرگی برای فرد کم شنوا باشند.

به یاد داشته باشد استفاده از سمعک به ویژه در روزهای اول می تواند خسته کننده باشد. مراقب نشانه های خستگی فرد باشید و به وی فشار نیاورید.



مارس 28, 2024 درباره شنوایی

کم شنوایی می تواند به دلیل آسیب به هر یک از سه قسمت گوش ایجاد شود ، بنابراین کم شنوایی ها از نظر نوع به سه دسته کلی تقسیم می شوند
کم شنوایی انتقالی ( مشکل در گوش خارجی و میانی ) کم شنوایی حسی و عصبی (مشکل در حلزون و عصب شنوایی ) کم شنوایی مختلط (مشکل در تمامی قسمت های گوش )


https://www.samakneda.com/wp-content/uploads/2017/07/Hearing-loss_is1-1.jpg

کم شنوایی انتقالی یا هدایتی

اگر کم شنوایی ناشی از وجود مشکلی در مجرای گوش خارجی و میانی و هم چنین پرده صماخ باشد به آن کم شنوایی انتقالی می گوییم . درمان کم شنوایی انتقالی معمولا دارویی (مانند کنترل عفونت ) و یا خروج جسم خارجی ، جرم گوش و یا جراحی ضایعه ، جراحی ترمیم پرده صماخ و استخوانچه های گوش میانی است و در اکثر اوقات این درمان ها موفقیت آمیز هستند .
اگر بنا به نظر متخصص و به هر دلیلی درمان دارویی و یا جراحی برای بیمار موثر نباشد استفاده از سمعک راه حل مناسبی هست .
جالب است بدانید که افراد دارای کم شنوایی انتقالی معمولا از سمعک رضایتمندی بسیار بالایی دارند .


https://www.samakneda.com/wp-content/uploads/2017/07/Hearing-loss_is2-1.jpg

کم شنوایی حسی عصبی

اگر کم شنوایی در اثر آسیب به گوش داخلی (حلزون شنوایی) و عصب شنوایی باشد به آن کم شنوایی حسی عصبی می گوییم . در این حالت سلول های مژکدار ظریف و یا پایانه های عصبی در حلزون آسیب می بینند و بنابراین امواج صوتی در حلزون به صورت مناسب پردازش نمی شوند و یا اینکه عصب شنوایی پیام ها را به درستی به مراکز بالاتر مغزی منتقل نمی کند .
کم شنوایی حسی عصبی شایع ترین نوع کم شنوایی در بزرگسالان است . در حقیقت اکثر کم شنوایی ها از نوع حسی عصبی هستند . این کم شنوایی در اکثر مواقع قابل برگشت نیست و معمولا قابل درمان با دارو و جراحی نیست ( البته در بیماری منیر که مربوط به فشار مایع در گوش داخلی است و هم چنین کم شنوایی ناگهانی در ابتدا از درمان دارویی استفاده می شود و در گروهی از این افراد درمان دارویی موثر بوده است . هم چنین در تومور عصب شنوایی نیز درمان جراحی می تواند موثر باشد )
کم شنوایی حسی عصبی معمولا دو طرفه است و شکایت بیماران در این نوع کم شنوایی عدم وضوح گفتار و عدم تشخیص صحیح کلمات و گفتار است .
استفاده از سمعک مناسب بهترین راه حل برای کم شنوایی حسی عصبی هست .
در موارد آسیب شدید به حلزون و در مواردی که سمعک دیگر پاسخگوی مشکل شنوایی نباشد در صورت امکان جراحی کاشت حلزون به ویژه در کودکان بهترین گزینه است .

درباره علل کم شنوایی بیشتر مطالعه نمایید .


https://www.samakneda.com/wp-content/uploads/2017/07/Hearing-loss_is3-1.jpg

کم شنوایی مختلط

در صورتی که کم شنوایی در اثر آسیب به گوش میانی و گوش داخلی باشد به آن کم شنوایی مختلط می گوییم . در این مواقع نیز بنابه ضایعه درمان می تواند دارویی، جراحی و یا استفاده از سمعک باشد .



مارس 28, 2024 درباره شنوایی
https://www.samakneda.com/wp-content/uploads/2017/03/Cause-of-hearing-loss.jpg

کم شنوایی می تواند به دلیل آسیب به هریک از سه قسمت گوش ایجاد شود.

علل کم شنوایی در گوش خارجی

ناهنجاری های مادرزادی گوش خارجی
انسداد مجرای گوش توسط جرم زیاد و اجسام خارجی
وجود التهاب ، مایع و عفونت در مجرای گوش
و در کل عفونت ها ، ضربه ها ، بیماری ها و تومورهایی که گوش خارجی را درگیر می کنند

علل کم شنوایی در گوش میانی

ناهنجاری های مادرزادی گوش میانی
پارگی پرده صماخ
وجود التهاب و مایع و عفونت در پشت پرده صماخ یا گوش میانی
چسبندگی استخوانچه های گوش میانی یا جدا شدن آنها از هم
و در کل عفونت ها ، ضربه ها ، بیماری ها  و تومورهایی که گوش میانی را درگیر می کنند

 

علل کم شنوایی در گوش داخلی

روند افزایش سن (پیر گوشی)
انواع بیماری های ارثی و ژنتیکی و بیماری های دوران کودکی
اختلالات گردش خون حلزون گوش داخلی
مصرف برخی داروها (خانواده مایسین ها ، داروهای کلیوی مانند جنتامایسین ، آمیکاسین و . . . )
بیماری دیابت ، بیماری های کلیوی و مشکلات تیروئید
در معرض صداهای بلند بودن (کار در محیط های صنعتی ، صدای انفجار ، آلات موسیقی و گوش دادن به موزیک با صدای بلند)
آسیب و ضربه به سر و گوش
عفونت های باکتریایی و ویروسی
مشکلات دوران بارداری و حین تولد
سرخک و اوریون و مننژیت
برخی روش های درمانی در شیمی درمانی
سکته
بیماری منیر
برخی تومورها در مسیر عصب شنوایی



مارس 28, 2024 درباره شنوایی
https://www.samakneda.com/wp-content/uploads/2017/03/کمشنوایی.jpg

در شکل مقابل کم شنوایی ها بر اساس میزان کاهش شنوایی مشخص شده است و در مورد هر گروه توضیحاتی داده شده است

شنوایی طبیعی ۰-۲۰ دسی بل
کم شنوایی ملایم ۲۰-۴۰ دسی بل
کم شنوایی متوسط ۴۰-۵۵ دسی بل
کم شنوایی متوسط رو به شدید ۵۵-۷۰ دسی بل
کم شنوایی شدید ۷۰-۹۰ دسی بل
کم شنوایی عمیق ۹۰-۱۲۰ دسی بل
ناشنوایی کامل  –

کم شنوایی ملایم

مشکلاتی در شنیدن گفتار و مکالمات آرام یا در فواصل دور وجود دارد.  رشد و تکامل گفتار و زبان در کودکانی با این میزان افت طبیعی است. اما جهت پیشرفت تحصیلی استفاده از سمعک ضروری است.  در بزرگسالان بسته به نیازهای ارتباطی و تمایل فرد ممکن است سمعک تجویز شود.

کم شنوایی متوسط

مشکل در شنیدن گفتار آرام و همچنین درک گفتار به ویژه در محیط های شلوغ وجود دارد. برای شنیدن تلویزیون نیاز به سطوح صوتی بالاتر است. رشد و تکامل گفتار و زبان در کودکان تا حدی مشکل دارد. استفاده از سمعک برای کودکان ضروری و برای بزرگسالان می تواند بسیار مفید باشد.

کم شنوایی متوسط تا شدید یا نیمه شدید

میزان شفافیت و وضوح گفتار به طور قابل توجهی تحت تاثیر قرار می گیرد. شنیدن گفتار فقط در صورتی که بلند باشد و در فاصله نزدیک امکان پذیر است. رشد و تکامل گفتار و زبان در کودکان مشکل دارد. استفاده از سمعک می تواند فواید چشمگیری داشته باشد.

کم شنوایی شدید

گفتار عادی غیر قابل شنیدن است و درک گفتار فقط از طریق گفتار بسیار بلند و نزدیک و یا سمعک صورت می پذیرد. گفتار و زبان کودکانی با این افت بدون استفاده از سمعک رشد و تکامل نمی یابد. استفاده از سمعک ضروری است.

کم شنوایی عمیق

کم شنوایی این گروه در طبقه سخت شنوا قرار می گیرد. فقط برخی از صداهای خیلی بلند قابل شنیدن هستند. مشکلات شنوایی حتی با سمعک هم وجود دارد ، اما بدون سمعک ارتباط گفتاری غیر ممکن است.  گفتار و زبان کودکانی با این افت بدون سمعک و وسایل کمک آموزشی آسیب جدی می بیند و با استفاده از سمعک نیز تکامل نسبی ایجاد می شود.