عوامل زیادی می توانند بر روی شنوایی تاثیر بگذارند.

بعضی از کم شنوا هایی با درمان دارویی  و جراحی برطرف می شوند اما دسته دیگر درمان پزشکی ندارند و استفاده از وسایل کمکی و سمعک بهترین راهکار می تواند باشد.

پارگی پرده گوش در اثر ضربه

ضربه می تواند وارد کردن جسم نوک تیز و یا گوش پاک کن به داخل مجرای گوش (شیوع نسبتا بالا) سیلی یا حتی برخورد توپ به گوش و … باشد. پارگی پرده صماخ در اثر ضربه ،غالبا با درد زیاد،خونریزی و کم شنوایی  و گاه با وزوز گوش و سرگیجه همراه است. خروج ترشح از مجرای گوش در اثر پارگی پرده صماخ می تواند ۲۴-۴۸ ساعت بعد از پارگی اتفاق بیفتد.

توصیه می شود در این موارد حتما بلافاصله به پزشک متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه نمایید. پزشک متخصص بعد از معاینه دقیق معمولا برای این افراد جهت بررسی دقیق میزان آسیب به پرده صماخ و گوش میانی ، انجام تست های تمپانومتری (بررسی و ضعیت پرده صماخ و گوش میانی) ، ادیومتری (ارزیابی و سنجش شنوایی ) که از تست های پایه شنوایی هستند توصیه می نماید. درمان  ممکن است دارویی ویا بنا به وسعت ضایعه ،جراحی باشد.

پارگی پرده گوش در اثر عفونت

عفونت گوش  معمولا در کودکان هنگام سرماخوردگی پیش می آید.
در صورتی که گوش میانی دچار عفونت حاد شود،ترشح چرکی در فضای گوش میانی زیاد می شود و منجر به کم شنوایی و درد شدید می شود. فشار ناشی از تجمع ترشحات چرکی باعث پارگی پرده گوش می شود. این ترشحات از قسمت پاره شده  پرده عبور کرده و از مجرای گوش خارج می شوندو معمولا با خون همراه هستند. هنگام بروز این مشکل حتما بلافاصله به پزشک گوش و حلق وبینی مراجعه نمایید. درمان معمولا دارویی می باشد. توصیه می شود دوره درمان را دقیقا مطابق با دستور پزشک سپری کنید.

پارگی پرده گوش در اثر انفجار و ضربات شدید

گاهی اوقات در انفجار های شدید و حتی ترقه ها و ضربه های صوتی آسیب به قدری شدید است که علاوه بر پارگی سطح وسیعی از پرده گوش ،استخوانچه های گوش میانی نیز ممکن است از هم جدا شوند.در این موارد کاهش شنوایی و درد زیاد خواهد بود و معمولا ترشحات خونی به بیرون از مجرای گوش می آید.
اقدامات تشخیصی شامل عکسبرداری،انجام آزمایشات ادیومتری(ارزیابی و سنجش شنوایی)و تمپانومتری(بررسی وضعیت پرده گوش و گوش میانی) می باشد. درمان معمولا جراحی است.

 مواردی که در هنگام پارگی  پرده گوش باید رعایت شود

قدم اول در این موارد مراجعه به پزشک گوش و حلق وبینی است.

فرد باید به مدت چند هفته از ورود آب به داخل  مجرای گوش جلوگیری نماید تا پرده گوش در محیط خشک و مناسبی ترمیم شود.توصیه می شود درهنگام استحمام از ورود آب حتی  به مقدار بسیار کم  به داخل مجرای گوش جلوگیری شود.و در عین حال برای مدتی از شنا کردن و فرو بردن سر درآب جدا خود داری شود.

فرد باید به مدت چند هفته از فین کردن خودداری نماید.

به هیچ عنوان در این موارد از قطره گوش استفاده نگردد. استفاده از قطره گوش احتمال بروز عفونت گوش را زیاد می کند و عفونت روند ترمیم پرده گوش را مختل می کند.

جهت جلوگیری از ورود آب  به مجرای گوش در هنگام استحمام ،استفاده از قالب محافظ و ضد آب سیلیکونی توصیه میشود.این قالب ها دقیقا بر اساس سایز و شکل مجرا و پیچ و خم مجرای گوش ساخته می شود و بیشترین محافظت از گوش را در مقابل آب دارد.(قابل تهیه در کلینیک های شنوایی)

لازم به ذکر است که در اکثر مواقع سوراخ و پارگی پرده صماخ در صورتی که عفونی نشده باشد، ضمن چند هفته ترمیم می شود.  در صورتی که پرده گوش عفونی شده باشد پزشک با تجویز آنتی بیوتیک مناسب درمان را انجام می دهد.در صورت عدم ترمیم پرده صماخ،جراحی ترمیمی پرده صماخ ممکن است توصیه شود.

در صورت رها کردن بیماری به علت پارگی پرده صماخ،گوش میانی به طور مکرر در معرض عفونت قرار می گیرد. 

این عفونت ها منجر به اتیت میانی مزمن(عفونت مزمن گوش میانی) می شود که عوارضی  دارد .اتیت میانی مزمن در قستمت های بعد توضیح داده شده است.