هر چه زمان طولانی تری در معرض صدای بلند باشید و هر چه منبع صدا نزدیک تر باشد، شنوایی بیشتر آسیب می بیند.

کاهش شنوایی در اثر سرو صدای طولانی و زیاد بتدریج پیشرفت می کند و معمولا برای فرد محسوس نیست.  گاهی ممکن است فرد از صدای زنگ یا سوت در گوش های خود شکایت داشته باشد و یا این که احساس کند در تشخیص  کلمات وگفتار به ویژه در محیط های شلوغ تا حدی مشکل دارد.و این نشانه شروع کم شنوایی در فرکانس های زیر است.

آسیب ها ی شنوایی در اثر سرو صدا معمولا به دو صورت موقت و دائم بروز می کند.

کم شنوایی موقت در اثر در معرض صدا بودن کوتاه مدت مثل کنسرت،گوش دادن به موزیک با هندزفری و بعضی انفجار ها به وجود می آید.

درواقع در اثر صدای زیاد تغییرات شیمیایی در حلزون گوش به وجود می آید که از گوش مراقبت می کند . کم شنوایی موقت معمولا بعد از ۲۴ ساعت استراحت صوتی (در معرض صدا نبودن) بر طرف می شود و شنوایی به حالت اول باز میگردد.

کم شنوایی دائمی به حالتی گفته می شود  که فرد به کرات و به مدت طولانی در معرض صدای بلند باشد.این کم شنوایی معمولا دائمی و غیر قابل بازگشت است به این دلیل که سلول های مویی در حلزون و پایانه های عصب در گوش داخلی به طور جدی  و برگشت ناپذیری آسیب دیده اند.

اگر در سنین پایین در معرض  صداهای بلند قرار داشته اید،ممکن است در بزرگسالی به کم شنوایی زود هنگام مبتلا شوید که به آن تأثیر تأخیری می گویند.
حد مجاز صدا طبق استانداردهای بین المللی ایمنی وکار ، برای گوش انسان حداکثر۸۵ د سی بل برای ۸ ساعت کار مداوم روزانه  بدون استفاده از وسایل محافظت شنوایی است .

در صورتی که محافظ استفاده نشود و شدت صداها بالاتر رود.
برای صدای ۹۰ دسی بل ،۴ ساعت کار روزانه
صدای ۹۵ دسی بل ،۲ ساعت کار روزانه
صدای ۱۰۰ دسی بل ، ۱ ساعت کار روزانه، مجاز می باشد.

در صورتی که فرد از محافظ شنوایی استفاده کند می تواند تا ۸ ساعت در محیط کار با صدای ۱۰۰ د سی بل بدون نگرانی از آسیب به سیستم شنوایی  فعالیت داشته باشد.

در محیط های صنعتی صدای زیاد می تواند به عنوان عامل فشار محیطی عمل کند و علاوه بر آسیب به سیستم شنوایی می تواند منجر به ایجاد حالات عصبی و نگرانی و تحریک پذیری ، استرس ، پرخاشگری ، مشکلات خواب ، گیجی ، حالت تهوع ، سر درد ، خستگی ، مشکلات گوارشی ، مشکلات قلبی و عروقی ، افزایش فشار خون ، افزایش کلسترول خون شود و روی کارکرد فکری و ذهنی افراد تأثیر سوء گذاشته و کارکرد و بهره وری  را کاهش داده و ضریب خطا را افزایش دهد.

توصیه ها

اگر هنگام مواجهه با صدای بلند در محیط کار احساس کم شنوایی یا زنگ و سوت (وزوز) در گوش داشتید ،سریع محل را ترک کنید و به مکانی ساکت بروید.در صورت بی اعتنایی به این علایم  احتمالا دچار کم شنوایی دائم در اثر سر و صدا خواهید شد.

گوش دادن به موزیک با صدای بلند بوسیله هندزفری  به گوش آسیب جدی می رساند.هدفون بهتر از هندزفری است زیرا هندزفری به دلیل نزدیکی بیش از حد به  پرده گوش می تواند صدای بیشتری  تولید کند ، بعد از چند دقیقه گوش دادن به موزیک به گوشتان استراحت طولانی بدهید.بهتر است از هدفون های نویز گیر استفاده کنید و ولوم را روی حداکثر ۶۰% درجه تنظیم کنید و در روز بیش از یک ساعت موزیک گوش ندهید.توصیه می شود در زمان استفاده از هدفون  و هندزفری از اطرافیان بخواهید در فاصله ۴۰ سانتی متری شما قرار بگیرند اگر در این فاصله صدای موزیک را شنیدند مطمئناً ولوم صدا در حدی است که به گوش شما آسیب می رساند.گوش دادن به موزیک با صدای بلند در اتومبیل با شیشه های بالا (فضای بسته) آسیب جدی به گوش وارد می کند. اگر به کنسرت می روید می توانید از گوشی های مخصوص که صدای محیط را کم می کند استفاده نمایید. سازمان بهداشت جهانی تخمین می زند در حدود ۱ میلیارد نوجوان و بزرگسال جوان در معرض خطر آسیب شنوایی ناشی از اصوات بلند وسایل صوتی هستند.

استراحت دادن به گوش بسیار مهم است. به ازای هر دو ساعتی که گوش در معرض صدای ۱۰۰ د سی بل قرار دارد باید ۱۶ ساعت استراحت صوتی داشته باشد.

می توانید از اپلیکیشن  هایی که در مورد  شدت صدا در گوگل است استفاده نمایید و آن ها را دانلود کرده و بر روی گوشیتان نصب کنید . این اپلیکیشن ها شدت همه صداهای اطراف شما را نشان میدهد .واحد شدت صوت د سی بل dB هست ،از این کلمه استفاده کنید تا به بهترین نرم افزار های مربوط به شدت صدا دسترسی یابید و آن ها را نصب نمایید.

اگر جز افرادی هستید که به طور دائمی با این موقعیت  ها سرو کار دارید توصیه می شود در ابتدا به کلینیک شنوایی مراجعه نمایید تا از وضعیت  شنوایی خود مطلع گردید و بعد از آن میزان شنوایی هر ۶ ماه تا یک سال می بایست بررسی شود  تا در صورت بروز عارضه از پیشرفت آن جلوگیری گردد.افرادی که قصد کار در محیط های صنعتی را دارند باید پیش از آغاز کار شنوایی اشان مورد ارزیابی قرار گیرد و بعد از آن هر ۶ ماه تا یک سال نیز روند بررسی و ارزیابی ادامه پیدا کند.

استفاده از محافظ های شنوایی

بهترین توصیه برای افرادی که دائما در معرض صدا هستند استفاده از محافظ های شنوایی می باشد تا از آسیب به سیستم شنوایی جلوگیری گردد.این محافظ ها عبارتند از

Ear Plug یا گوش بند استاندارد که در اشکال و اندازه های مختلف موجود هستند و در مجرای گوش قرار میگیرند و برای آن که  نقش حفاظتی  خوبی داشته باشند،باید کاملا سایز  کانال و یا مجرای گوش باشد و فرد پس از قرار دادن آن داخل  مجرای گوش احساس کند صداها را کم تر می شنود. Ear Plug نباید به گوش فشار بیاورد و احساس درد و سوزش و … ایجاد کند.

به طور کلی محافظ های شنوایی می توانند صداها را بین ۲۰ تا ۳۰ د سی بل کاهش دهند. در بعضی از محیط ها که شدت صدا بالای ۱۰۵ د سی بل است استفاده از  Ear Muff , Ear Plug یا قالب سیلیکونی به طور همزمان توصیه میشود(استفاده از دو محافظ شنوایی).

باید توجه داشت که محافظ های شنوایی شدت ورودی صدا از طریق راه هوایی را کم می کنند اما نمی توانند از انتقال صدا از طریق استخوان های بدن و به ویژه جمجمه جلوگیری کنند.
لازم به ذکر است که استفاده از پنبه ،دستمال کاغذی،اسفنج های معمولی در مجرای گوش خاصیت حفاظتی ضعیفی دارند.

جایگذاری نامناسب Ear Plug و یا قالب های سیلیکونی و هم چنین آلوده نگه داشتن آن ها که اصول بهداشتی در مورد شان رعایت نشده و یا بریده بودن آن ها ممکن است به مجرای گوش آسیب برساند.

در اینجا به اختلال پردازش شنوایی درکودکان می‌پردازیم.

اختلال پردازش شنوایی در کودکان

تقریبا تمام فعالیت‌های مدرسه از قبیل گوش دادن به صداهای معلم، ارتباط با همکلاسی‌ها، مشارکت در مباحث درسی، انجام تمرینات ورزشی و… همه بستگی به توانایی دانش آموز در پردازش صداها دارند و نیاز به یک سیستم شنوایی سالم و نیرومند وجود دارد.

اکثر کودکان با این مشکل، در آزمون‌های پایه سنجش شنوایی، طبیعی هستند.

اختلال پردازش شنوایی مهارت‌های گوش کردن، توجه شنیداری ، صحبت کردن، تلفظ کلمات، درک گفتار، دستور زبان،خواندن و نوشتن، معنی کلمات و حافظه شنوایی را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
در کل کودکان با این مشکل دچار ضعف آموزشی و تحصیلی می‌شوند و ممکن است مهارت‌های اجتماعی کودک هم تحت تاثیر قرار بگیرد و به تدریج مشکل در دوست یابی ایجاد شود.
اختلال پردازش شنوایی گاهی با اختلال نقص توجه، بیش فعالی، مشکلات زبانی و گفتار، طیف اتیسم و دیگر مشکلات یادگیری اشتباه می‌شود و در صورتی که به موقع تشخیص داده نشود، هم دانش آموز، هم خانواده و هم اولیای مدرسه درگیر می‌شوند.
این اختلال خود را با نشانه‌ها و رفتارهای مختلفی بروز می‌دهد.
این کودکان معمولا در کلاس درس دچار مشکل می‌شوند و به همین خاطر، این مشکل در سال‌های اولیه مدرسه خود را نشان می‌دهد.

یکی از انواع بدشنوایی یا اختلال پردازش شنوایی، بیش شنوایی یا پرشنوایی است. در حقیقت این کودکان حساسیت بیش از حد به صدا دارند. افرادی که این مشکل را دارند سطح تحمل شنیداری پایین‌تری دارند و صداهایی که از نظر شدت برای افراد عادی قابل تحمل است، برای این کودکان غیرقابل تحمل و آزاردهنده است.
این کودکان در محیط‌های شلوغ نمی‌توانند صدای اطراف را نشنیده بگیرند و نسبت به آن بی‌توجه باشند.به همین دلیل معمولا با صدای بلند صحبت می‌کنند و یا صدای تلویزیون را بلند می‌کنند و از دیگران می‌خواهند که ساکت باشند تا بتوانند صدای تلویزیون را گوش دهند، یا اینکه خودشان صحبت کنند (علامت بارز).

کودکانی با این مشکل در محیط‌های پر سروصدا مثل مجالس عروسی، کنسرت، تمایلی به حضور ندارند و به سرعت خسته و کلافه می‌شوند و یا اینکه فعالیت بیش از اندازه از خود نشان می‌دهند.معمولا در محیط‌های شلوغ گوششان را می‌گیرند.  همیشه از صدایی گله می‌کنند که شاید برای ما تنها یک صدای بی‌اهمیت و ضعیف است.
این کودکان گاهی اوقات کوچکترین صداها را حتی از فواصل دور می‌شنوند و تشخیص می‌دهند وگاهی از فاصله نزدیک هم توجهی به صدا زدن نشان نمی‌دهند. در این حالت خانواده به غلط تصور می‌کند که فرزندشان هر زمان دوست داشته باشد گوش می‌کند و در جایی که به نفعش نیست توجهی نشان نمی‌دهد. این برداشت غلط است. این کودکان کنترلی روی رفتارخود ندارند، گستاخ نیستند.برداشت نادرست والدین ممکن است موجب مشکلات رفتاری، اضطراب و حتی رفتارهای لجوجانه و مقابله‌ای در کودک شود.

مشکل زمانی پدیدار می‌شود که کودک وارد کلاس اول می‌شود و باید به صدای معلم گوش دهد. در این مواقع کوچکترین صدا از حیاط، ترافیک، صدای بچه‌ها در سر کلاس و در کل صدای پس زمینه باعث حواس پرتی و به هم خوردن توجه و تمرکز وی می‌شود.

کودکانی با این مشکل در پردازش کلماتی که به سرعت ارائه می‌شود تا حدی جا می‌افتد. در واقع سرعت انتقال گفتار برای آنها بالاست، زیرا خودشان از سرعت پردازش پایین‌تری برخوردار هستند.

این کودکان در بیان اتفاقات و وقایع متداول و روزمره دچار مشکل هستند و تمایلی به بازگو کردن آنها ندارند.

علایم و رفتارها

در زیر به مجموعه علایم و رفتارهایی که کودکان با اختلال پردازش شنوایی ممکن است از خود نشان دهند، می پردازیم. البته هیچ کودکی همه این رفتارها را به طور همزمان نخواهد داشت. با این وجود اگر کودک شما تعدادی از این علایم را دارد جهت بررسی به شنوایی شناس مراجعه نمایید.

  مشکل در گوش دادن

  مشکل فهم گفتار در حضور سروصدا

  صرف انرژی زیاد برای گوش دادن و در نتیجه خستگی زودرس

  مشکل توجه و تمرکز شنیداری در کلاس درس (تنها چند دقیقه گوش می‌دهد و بعد حواسش پرت می شود و در فکر فرو می‌رود)

  خواب زیاد

  خطا در دیکته (جا انداختن حروف، برعکس نوشتن حروف) و دیکته بهتری در منزل نسبت به مدرسه دارند.

  تلفظ ضعیف کلمات و آواها

  ضعف در یادگیری خواندن و نوشتن

  صبر و تحمل شنیداری پائین و گوش کردن نامناسب

  ضعف در توجه کردن و دنبال کردن دستورات شفاهی

مشکل در محاوره های طولانی مدت

  گیج شدن در زمانی که چند درخواست از کودک می‌شود.

  با صدای بلند صحبت کردن

  توجه بیش از حد به برنامه‌های تلویزیون

  صدای تلویزیون را بلند کردن

  علایم پرشنوایی یا بیش شنوایی

  حواس پرتی و خستگی و کلافگی در محیط‌های شلوغ و دست گذاشتن روی گوش‌ها

  درخواست مداوم برای تکرار صحبت دیگران

  تاخیر و کندی در پاسخ دادن به دستورات شفاهی

  خستگی مفرط در هنگام به گوش دادن طولانی مدت

حافظه کوتاه مدت شنیداری ضعیف

  ضعف در یادگیری ترانه‌ها یا سرودهای کودکان

  صدای غیرعادی ، بلند، ارام، بی‌رمق، رسمی، خشک

  صحبت‌های بی‌ربط به موضوع

  مکث طولانی قبل از پاسخ دادن به سوالات یا دستورها

  تاخیر در زبان و گفتار

  ترجیح به انجام فعالیت‌های غیرکلامی، بهره هوش عملی به طور چشمگیری بالاتر از بهره هوش کلامی است.

  مشکل در یادداشت برداری

  مشکل دربه خاطر آوردن اطلاعات شنیداری (اختلال حافظه شنوایی)

  ضعف در دایره لغات و حفظ کردن آنها

  ضعف در یادگیری زبان دوم

  ضعف در یادگیری موسیقی

  جمله بندی کوتاه و ناقص

  خستگی شنیداری زودرس و صبر شنیداری پایین

  ترس از صداهای بلند و یا ناخوشایندی این صداها

  علاقه زیاد به حل پازل تصویری و تلویزیون و کارهای کامپیوتری

  بی علاقگی نسبت به کتابخوانی

  بزرگ نویسی

  عدم مشارکت در کارهای کلاسی

  مشکل در شنیدن صدای تلفن و صدای ضبط شده

  عملکرد رو به افول در سال های بالاتر مدرسه، به ویژه زمانی که حجم دستورها و مباحث کلامی افزایش می‌یابد.

عوامل اختلال پردازش شنوایی

بدشنوایی صرفا به دلیل یک عامل خاص ایجاد نمی‌شود و چندین علت در ابتلا به آن نقش دارند. مشکلات زیر از مهمترین علل ایجاد بدشنوایی هستند.

سابقه عفونت‌های مکرر گوش میانی (ایجاد کم‌شنوایی می‌کند و مغز کمتر در معرض تحریکات شنیداری است)

سرماخوردگی های مکرر ، عفونت های سینوسی ، آلرژی تنفسی

تب بسیار شدید در دوران نوزادی، خردسالی

تشنج و صرع

نارس به دنیا آمدن

مشکلات حین تولد (تولد بسیار طولانی، استفاده از فورسپس ، وکیوم و مسدود بودن کانال تولد)

آسیب‌های وارد شده به مغز

ضربه به سر

تأخیر رشد گفتار و زبان و تأخیر رشدی

زردی بالا

سابقه ژنتیکی

مشکلات مادرزادی

تشخیص اختلال پردازش شنوایی

معمولا والدین و معلم‌ها، اولین کسانی هستند که متوجه مشکلاتی در کودک می‌شوند.
با بررسی دقیق تشخیصی درکلینیک‌های شنوایی می‌شود این اختلال را مورد بررسی قرار داد. این اختلال توسط شنوایی شناس تشخیص داده می شود.

بدشنوایی با روش‌های تصویربرداری مغزی MRI و CT SCAN مشخص نمی‌شود.

از آنجایی که علاوه بر مهارت خوب شنیدن، باید مهارت خوب گوش دادن هم وجود داشته باشد می‌توان رفتارهای گوش کردن را مورد ارزیابی قرار داد.
گام اول انجام آزمایشات پایه شنوایی (ادیومتری و تمپانومتری) است که مشخص می‌شود آیا سیستم شنوایی محیطی سالم است یا خیر و آیا کودک کم شنوایی دارد یا نه.
گام دوم کامل شدن پرسشنامه بدشنوایی توسط والدین است.
گام سوم اجرای آزمون‌های تشخیصی بدشنوایی است که به طور اختصاصی آنرا ارزیابی می‌کند و در آخر نتایج ارزیابی عملکرد رفتاری و آزمون‌ها بررسی می‌گردد و در مورد وجود یا عدم وجود بدشنوایی تصمیم گیری می‌شود و حتی براساس نتایج آزمون‌ها روش‌های درمانی نیز مشخص می‌گردد.
همچنین با توجه به اختلالات همراه بدشنوایی که به آنها اشاره شد در صورتیکه به نظر برسد به ارزیابی حیطه‌های دیگر نیاز است، جهت ارزیابی گفتار و سایر اختلالات همراه به گفتار درمانگر و کاردرمانگر ارجاع داده می‌شود و رفتارهای گوش دادن بررسی می‌گردد.

درمان اختلالات پردازش شنوایی

هرچه کودک مبتلا به اختلال پردازش شنوایی زودتر (قبل از سن ۶ سالگی و یا در سال‌های اول تحصیل) درمان مناسب دریافت کند، بعدها مشکلات کمتری در زندگی خواهد داشت.
با توجه به نتایج آزمون‌های تشخیص همچنین وضعیت کودک مثل شرایط، سن گفتار و زبان و… روش‌های درمانی توصیه می‌گردد.
این دانش آموزان نیازمند روش‌های آموزش سازمان یافته، فشرده، منظم و چندحسی هستند. انجام تمرینات این برنامه به دانش آموزان کمک می کند تا کمترین مشکل را در درک و فهم مطالب درسی داشته باشند و بتوانند در کنار سایر دانش آموزان و هماهنگ با آنها به تحصیل ادامه دهند.
روش‌های درمانی باعث بهبود عملکرد درک گفتار و کلمات در محیط شلوغ ، بهبود مهارت‌های دو گوشی ، تقویت مهارت مکان یابی و جهت‌یابی صدا ، افزایش حافظه فعال شنیداری و همچنین حساسیت زدایی نسبت به صدای مزاحم می گردد و تمرینات توانبخشی به نحوی که فرد بتواند صدای محیط را حذف کند و صدای معلم را به خوبی درک و پردازش کند.
بهترین محیط یادگیری برای کودک مبتلا به اختلال پردازش شنوایی، کلاس‌های انفرادی یا چندنفره با کمترین سروصدا می‌باشد.
کودک مبتلا به اختلال پردازش شنوایی با دریافت به موقع مناسب درمان می‌تواند در طی ۶-۳ ماه پیشرفت قابل توجهی به دست آورد و به زندگی خود ادامه دهد. درست همانند سایر همکلاسی‌هایش موفق باشد.

راهکارهای درمانی شامل موارد ذیل می‌باشد:

تربیت شنوایی

اصلاح محیط گوش دادن

تمرینات مبتنی در زبان

صوت درمانی

استفاده از دستگاه اف ام

همگام سازی امواج مغزی

در پروسه اختلال پردازش شنیداری فقط ادیولوژیست (شنوایی شناس) کافی نیست. در کنار گفتار درمان، کار درمان و روان شناس کودک، اقدامات درمانی صورت می‌گیرد.

توصیه هایی برای نگهداری و مراقبت از سمعک :

به توصیه ها و راهنمایی های ادیولوژیست خود در هنگام تحویل سمعک دقت کنید و دفترچه راهنما یا سی دی آموزشی که همراه سمعک است را به دقت مطالعه و یا نگاه کنید.

در صورتی که سمعکتان دچار اشکال شد به ادیولوژیست  خود مراجعه نمایید و از دستکاری سمعک جدا خود داری نمایید .

برای نگهداری و مراقبت از سمعک تمیز نگه داشتن سمعک بسیارمهم است . سمعک مانع خارج شدن جرم از گوش می شود و باعث می شود که جرم در مجرای گوش جمع شود و وارد خروجی صدا شود. در این صورت به نظر می آید که سمعک از کار افتاده . توصیه می شود که خروجی صدا را به خصوص  در سمعک های داخل  گوشی هر روز  با برس تمیز کنید و اگر هنوز جرم به آن چسبیده فیلتر یا واکس گارد سمعک داخل گوشی را تعویض نمایید. درمورد سمعک های پشت گوشی نیز خروجی صدا را هفته ای یک بار چک کنید و در صورت نیاز با برس جرم را تخلیه نمایید.

کسانی که سمعک های خود را هم از سمت میکروفن و هم از سمعک خروجی صدا تمیز نگه میدارند عمر سمعکشان بسیار طولانی  می شود و سمعک خرابی های مکرر ندارد.

در صورتی که گوشتان جرم ساز است مراجعه مرتب به متخصص گوش و حلق و بینی داشته باشید تا مجرای گوشتان کاملا پاک شود. برای کار کرد درست سمعک چه داخل گوشی ، چه پشت گوشی ، مجرای گوش باید همیشه پاک و تمیز باشد.

عکس برداری پزشکی ، سی تی اسکن  و ام آر آی میتواند در عملکرد سمعک اختلال ایجاد کند.

سمعک را از منابع  رطوبت و حرارت ( یخچال و شوفاژ و …) دور نگه دارید.

همیشه قبل از دوش گرفتن و شنا و سونا سمعک را بردارید.

سمعک را نزدیک پنجره و یا داخل اتومبیل رها نکنید.

سمعک را داخل دستمال کاغذی نگذارید ممکن است با زباله اشتباه شود و دور انداخته شود.

کرم های آرایشی و اسپری مو میتواند براحتی وارد میکروفون سمعک شود و به آن آسیب برساند.

از باتری استاندارد که فقط مخصوص سمعک است استفاده کنید. باتری ساعت سمعک را خراب میکند.باتری های سمعک را می توانید از کلینیک های شنوایی تهیه نمایید.به تاریخ انقضای باتری دقت کنید.

  برای نگهداری و مراقبت از سمعک  بهتر است سمعک و باتری را از دسترس کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید.باتری سمعک سمی است در صورت بلعیده شدن آن سریع به بیمارستان مراجعه نمایید.

اگر میخواهید برای مدت طولانی از سمعک استفاده نکنید باتری آن را خارج نمایید.

از نفوذ گرد و خاک و چربی به داخل سمعک خود داری نمایید.

از الکل و آب و صابون یا هر ماده پاک کننده دیگر برای تمیز کردن سمعک استفاده نکنید.

درصورتی که سمعک شما خراب شد و در دوره گارانتی بود حتما به کلینیک و ادیولوژیست خود مراجعه نمایید و این اقدام را برای ماه ها به تعویق نیندازید چون ممکن است در این مدت گارانتی شما به پایان رسیده شده باشد و شما متحمل هزینه برای تعمیر سمعک می شوید.

بهترین مارک سمعک – صنعت تولید سمعک در دنیا محدود به چند کشور و کمپانی است که در این میان بعصی از این کمپانی ها و برند ها جزو  بهترین ها هستند و با هم رقابت نزدیک و موازی دارند.

بعضی از این کمپانی ها در ساخت کوچکترین سمعک ها ، بعضی دیگر در ساخت سمعک های پر قدرت ، بعضی در ساخت سمعک های مقاوم و گروهی دیگر در تولید سمعک های ضد آب و … شهرت دارند.

خوشبختانه تمامی این برندها در ایران نمایندگی دارند.

ادیولوژیست (شنوایی شناس) با توجه به وضعیت شنوایی ، وضعیت فیزیکی گوش و شرایط عمومی بدن ، سن ، محل زندگی ، سبک زندگی ،  سلیقه و بودجه و … برند مناسب براس شما انتخاب و توصیه می نماید.

کلینیک شنوایی و تجویز سمعک ندا با تمام نمایندگی های فعال و خوشنام کمپانی های معتبر دنیا همکاری دارد و تمامی این سمعک ها گارانتی بین المللی دارند که از جمله این برندها عبارتند از :

علاوه بر بندهای بالا ، سمعک هایی از کمپانی های دیگر دنیا نیز هستند که سابقه طولانی و درخشانی در زمینه سمعک دارند ، از جمله :

کلینیک شنوایی ندا با این نمایندگی ها نیز همکاری دارد.